Dit project bevat beeld dat geschoten is op locatie, om samenwerking met mensen en partijen in Limburg te onderzoeken. Hierbij is documentaire fotografie benut om feitelijke situaties ter inspiratie voor latere kunstfotografie in kaart te brengen. Het project strandde in deze oriëntatiefase. Dit resultaat betreft dus geen beoogd doel maar restmateriaal als onderdeel van een eigen eerste stap.
Nederlandse Mijnen brengt oud mijnwerkers en diens familieleden in beeld. Het project benadert het thema transitie in psychologische en economische zin. De rol van (oud) arbeiders wordt verbeeldingsrijk benaderd op sociale en economische locaties, zoals hedendaagse bedrijven die boven oude mijnen gebouwd zijn. In het geval van voldoende fondsen, zal journalist/beeldend kunstenares Stephanie Jansen interviews afnemen, geinspireerd door sociaal historische en wetenschappelijke informatie (via haar familie in Limburg en hun rol in een archief). Het IJzeren Gordijn zou het ontwerp van een boek op zich nemen. Schrijver en acteur Maarten Brorens (zie foto) is als expert betrokken (evt. voorwoord). De foto van hem betreft een eerste projectfoto met persoonsgebonden attributen.
Vooralsnog begon ik zelfstandig met dit project en trad ik tegelijkertijd in gesprek met partners en sponsoren. Ondanks het belang van autonomie stond samenwerking centraal, om de kracht van Parkstad multidimensionaal te verbeelden. Het verleden wordt op artistieke wijze samen gesmolten met het heden. Zo kan de huidige generatie vernieuwende inzichten opdoen over de bouwstenen van de Nederlandse samenleving na WOII, een periode waar veel over gezwegen is en waarbij emoties geregeld nog oplaaien in Limburg.