Living Landscapes / 2020 – 2023
Eind 2020 ben ik met mijn dochter verhuisd van mijn Amsterdamse etage aan het IJmeer-Markermeer naar Deventer. Hier woonden we vlakbij de IJssel en mijn vriend trok in (2021/2023 twee dochters erbij). Er ontstond ruimte om analoog fotomateriaal van mijn art residency in Frankrijk van zomer 2020 met materialen te bewerken. Hierin benader ik de heuvelachtige natuur rond het gehucht Droiteval met abdij op verbeeldingsrijke wijze, en onderzoek ik de relatie tussen psycho-emotioneel en ecologisch bewustzijn vanuit de ongerepte natuur. Ook begin ik mensen – mijn dochter en partner – als model te benutten, waarbij alledaagse situaties ter inspiratiebron dienen.
Het onderzoeken van natuurkrachten heeft een impact op psyche van de waarnemer. Aannames smelten als sneeuw voor de zon en de wereld blijkt plat noch rond, maar circulair en magnetisch! Dit vormt de geboorte van een perceptie, die parallel aan de multidimensionale kosmos continu bewegelijk is en ook onder invloed staat van aardse getijden. Middels dit project onderzoek ik (collectieve) bewustzijnsfenomenen op een gelaagde manier en dankzij een unieke techniek.
Waarbij een gebouw vanuit een bepaalde hoek tot de zon zou kunnen oplichten of een reactie vertoont op zonnewind. En men rekening kan houden met natuurlijke fenomenen of energievelden bij het ontwerp en de bouw ervan. Zie Elongation (of a Shelter).
Transitie
Mijn kunstfotografie beoogt bewustzijn te vergroten, ook m.b.t. dynamisch natuurbeleid voorbij geconditioneerde kaders en cijfers. Stikstofmetingen en klimaatmodellen kunnen in een instrument vormen in een inclusieve levende beweging – geen statisch doel op zich.
Klimaatdoelen kunnen in lijn met biodiversiteit via diverse wegen bereikt worden. Het bevorderen van psycho-emotionele ontvankelijkheid voor intrinsiek lokaal natuurbeleid is een primair duurzaam doel. Zodat er sociaal draagvlak ontstaat en ecologie naast offers vooral dankbaarheid, harmonie, vrede en waardering oplevert.
Continue reading “”