This project currently evolves around several interconnected multimedia works: performance, video, unique audio fragments and analogue and digital photographs of my Artist Residency in Motherhood (ARIM). I’m showing analogue black/white photographs of a happening, as first works which take part of this ‘container’.
Please come back to explore how I continuously connect ecology and motherhood and build upon the concept of a symbiosis between motherhood and a psychological relation with nature, as described by Albrecht’s Symbiocene, which I explore from the inside out – digging in the earth, myths, my female family history and the unlimited space/boundaries of consciousness.
“As the symbiotic interconnections come back into the soil, the ecosystem, and the macrobiomes, the neural and emotional connections return to the psyche to a form of health. . … The fact that, for the bulk of our time on this Earth, humans have not had to analyze or even be conscious of our positive relationships to the Earth accounts to some extent for our not naming or recording them in the languages that have coalesced to become the English language. They were taken for granted when the world gave generously and continuously of these connections.
As the Anthropocene has peeled away the protective layers that held our positive Earth emotions in place, we have come to appreciate and value their role in our psychic health..”
– Eco philosopherGlenn A. Albrecht (Earth Emotions, page 194-195)
Posted on
Reconciling Landscapes / 2021 – 2023
“Het was een dag als alle anderen. Ogenschijnlijk. Vandaag brak mijn verleden los van het heden en mijn toekomst. Hij verscheen in het troebele water bij een natuurgebied in Apeldoorn, waar ik een analoge landschapsfoto maakte om deze met inkt te bewerken. Hij staarde naar me, vanaf de bodem die onaantastbaar leek voor mijn winterse tenue en cameratas. Zou ik wegens de oerdriften van mijn zwangerschap, als een gek te water gaan? Zijn blik werd verduisterd door de wind die rimpels in het wateroppervlak deed opsteken. Exact dit landschap bood mij eerder deze week helder water, dat ik hoopvol aanschouwen mocht om een stukje van mijn familiegeschiedenis eer aan te doen, nabij het verzorgingstehuis waar mijn oma overleden is.
De reflectie van de hoge bomen vormde een verlengstuk van de verbondenheid van generaties, die vaak minstens twee eeuwen doorkruist, omspant, bijeenhoudt, overstijgt en soms van elkaar los laat knappen. In dit geval leek de reflectie op een zinkgat, waar je enerzijds niet in vallen wil en tegelijk gebiologeerd en geestelijk verheven door kan raken. Wat als je er blindelings in springt, vrijwillig overgeleverd aan een onbekende dood of herrijzenis? In de mythologie trokken zwangere vrouwen geregeld de aarde in om via hun bevalling krachten van de aarde te ontlokken. Mannen vlogen vaker in de lucht, om duistere krachten te ontmantelen in hun strijd om rechtvaardigheid of macht.
Er dook plots een blauw stuk lucht op achter een van de hoge bomen rechts op de oever, wat toevallig de hoogste boom was. Of leek dat zo, door het contrast tussen de grijze wolken en het doorbrekende licht?
Vanuit het water en de lucht werd er simultaan een verbinding gelegd tussen ons. Zijn energie was zichtbaar en voelbaar in korte lichtflikkeringen van de zon. Hij was in staat om waarheid van leugen te onderscheiden. Het landschap weerspiegelde een opgetogen welwillendheid en kleurrijke geest. Voor het eerst zag ik hem als een frivole en eerlijke man, die ik langer dan een seconde recht aan durfde te kijken. Hij liet zich niet lang zien en vloog alweer weg. Had ik hem ooit gekend? …”
Fragment / intro uit het ingekorte stuk Overlevering zonder saus – 2023 Mathilde Jansen. De volledige ingekorte versie van dit document wordt beschikbaar gesteld voor kunst-installaties, op schrift of via audio.
Het project
In Reconciling Landscapes wordt het zelfhelende en zelfgenererende vermogen van natuur onderzocht. Hierbij tast ik de grenzen van de perceptie af; in hoeverre nemen mensen vanuit een ‘functionele’ rol als wandelaar, sporter of recreërende, onzichtbare dimensies en fenomenen waar, zoals ondergrondse processen en integrale groei?
Ik bekijk het landschap in deze serie vanuit een tijdloze bril, door de controle als maker over te geven. In het werk ‘Echoscopy’ bijvoorbeeld ontstaan de inktbewegingen vanuit een dieper energieveld. Wat vragen oproept over het bewustzijn als (geheelde) basis, van waaruit (helende) duurzame verandering ontstaat. En hoezeer dit op traditionele wijzen lineair gestuurd kan worden of organisch vanuit overgave of een integrale verbondenheid ontstaat.
Het onbekende wordt open tegemoet getreden, middels diverse meditaties. In mijn praktijk benader ik bewustzijn als een fundamenteel ingrediënt voor maatschappelijke, sociale en ecologische harmonie.
Deze serie tracht het conceptuele denken over natuur om te smelten tot er een daadwerkelijke en tastbare interactie vanuit die natuur ontstaat, die aanzet tot nieuwe verbeelding, acties of verbanden.
Zoals het aanleggen van een weelderige (moes- of speel)tuin, hergebruik van organisch afval en het waarderen van natuurlijke grondstoffen en vakmanschap, waarin vaak een cyclische omgang met natuur van diverse culturen uitgedrukt wordt. De westerse cultuur is geen koploper of superieur in het weven of bouwen met organische materialen, maar kan hierin een mate aan gelijkheid herontdekken en herstellen, door bijvoorbeeld uitwisseling tussen makers, materialen en ideeën te bevorderen.
Om beelden te creëren vanuit een samenhang tussen ecologie en een collectieve bron, die de huidige beeldvorming van duurzame onderwerpen reconstrueert of open breekt. Ik spoor mensen aan om zich af te stemmen op hun diepste energie of een natuurlijke macht.
Mijn fotowerk ontstaat vanuit een parallelle dimensie, die niet los te koppelen is van de alledaagse werkelijkheid of na afwezigheid als een surreëel spel weer even tevoorschijn getoverd kan worden. Middels een interactieve werkwijze verweef ik deze dimensie met een innerlijke oorsprong van mensen, elementen, objecten en getijden als onderdeel van een groter/kosmisch geheel.
Zo verbeeld ik een organisch samenspel tussen dimensies, realiteiten en lagen in een landschap of voorstelling. De nog onbekende energietransitie beschouw ik als een avontuur, waarbij het eenvoudig wordt oude aannames en media beeldvorming te vernieuwen. Zo is het kapitalisme gestoeld op een idee van schaarste en vraagt de bescherming van biodiversiteit om overvloed te zien en erkennen, wat het economische systeem geweldloos en van binnen uit hervormt.
Middels sociaal en ecologisch geëngageerde werkwijzen, met experimenten op locatie en in de studio, tracht ik mensen via verbeelding te prikkelen tot vernieuwende inzichten en afgestemde handelingen.
Mensen kunnen integrale verbanden ontdekken die ik tegenkom in mijn werkproces, als een essentieel samenspel tussen energie en realiteit.
Wat als een open perceptie het gewijde kanaal is, waarop een meer mens- en natuurvriendelijke werkelijkheid zich afstemt? Zo hoop ik mensen (en kinderen) te inspireren om hún creatieve visie en realiteit te ontvouwen. Ongeacht tot welke resultaten dat op korte termijn leidt; omdat ik het geheel of totaal niet overzie.
Ik werk op microniveau om mensen te tonen dat verandering ook in beperkte omstandigheden kan plaatsvinden.
Door met o.a. inkt op fotonegatieven te werken, schep ik een vrije ruimte (in een klein kader) om de lagen van de natuur of mens door en over elkaar te laten bewegen. Waarbij het origineel een organische metamorfose ondergaat. En het resultaat uit een nieuwe aardse, vurige, verfijnde en vloeibare samenstelling aan krachten ontspringt.
Eind 2020 ben ik verhuisd van mijn Amsterdamse etage aan het IJmeer-Markermeer naar Deventer. Nu woon ik vlakbij de IJssel, met mijn vriend en dochter. Er ontstond ruimte om analoog fotomateriaal van mijn art residency in Frankrijk (zomer 2020) te verwerken. Hierin benader ik de heuvelachtige natuur rond het gehucht Droiteval met abdij op verbeeldingsrijke wijze, en onderzoek ik de relatie tussen emotioneel bewustzijn en ongerepte natuur. En begin ik mensen – in dit geval mijn dochter en partner – pril als alledaags ‘model’ te benutten.
In Living Landscapes ben ik technieken om een negatief met inkt te bewerken gaan verdiepen, geïnspireerd door het pointillisme en divisionisme, waarbij stippen en strepen (en vegen) naast elkaar worden aangebracht. En kleuren licht en helder blijven – want grotendeels ongemengd. In mijn fotonegatief zorgen lichte kleuren echter voor een donkerder kleur in de uiteindelijke foto. Omdat ik uiteindelijk diverse lagen inkt op elkaar aan breng, zorgt deze dekking juist voor meer licht in de uiteindelijke foto. De foto’s lijken soms te stralen, geleiden of reflecteren. De natuur leeft en ademt, dag en nacht. Welke elementen zijn (on)zichtbaar met het blote oog?
Mensen projecteren vanuit een filter verwachtingen op de werkelijkheid, waardoor prikkels uit de omgeving meer/minder worden waargenomen door onze hersenen. In hoeverre vormt onze perceptie een co-creatief onderdeel van organismen en energieën uit het ecosysteem? Kan een bos bij het groeien in cycli, ook dromen tijdens rustperiodes?
In Living Landscapes tracht ik mijn waarneming te verzachten (van statisch) tot een ontvankelijk geconditioneerd kanaal, om onbekende informatie over biodiversiteit te ontdekken. Ik sta open voor ontvouwende verbanden en inzichten en ga bewust met weerstand om. In dit project combineer ik rechte lijnen en puntige stippen met vloeibare, weke en golvende inktbewegingen. Ook veeg ik een werklaag half uit en schep ik een nieuwe inktlaag die de oude deels overlapt of doorkruist. In Living landscapes speel ik met technieken en werkwijzen om tastbare en kosmische dimensies in de werkelijkheid te verkennen en waar te nemen.
In het project wordt een authentiek ‘land’ geschapen waarin een rijke biodiversiteit zich herstelt, nadat deze aan ruimte heeft ingeleverd om economische en zakelijke belangen zoals intensieve landbouw te dienen. Er wordt een creatieve verbinding met oerkrachten van de natuur onderzocht, die aanzet tot wonderlijke perceptie.
Verzoening (Reconciliation)
Ook wordt er in het project een tijdloze parallelle wereld gecreëerd middels het bewerken van fotonegatieven, die kan prikkelen tot een nieuwe omgang met natuurvraagstukken. Zodat huidige politiek-economische belangen de representatie van de openbare ruimte, natuurgebieden of benutte grondstoffen, minder domineren. Om een beeldvorming te herscheppen vanuit een persoonlijk groeiend bewustzijn en oog voor (trans)culturele verbanden. Dit leidt tot een vervolg van het project in Reconciling Landscapes. In Living Landscapes legde ik de kiem voor toenemende sociale samenwerking op locatie; portretfotografie in combinatie met het latere bewerken van negatieven.
Photo material of Artist in Residence (AIR) Droiteval: analogue photography works manipulated with substances such as ink, France and the Netherlands 2020-2021.
Posted on
–
Potential Landscapes / 2018 – 2021
‘We must confess that we are the possible… We are the miraculous, the true wonders of this world Free to choose our ends, and our new beginnings That is when, and only when… We come to it’
– Maya Angelou (poem ‘A Brave And Startling Truth’)
Essay
Lees een vrij essay dat ik met de typemachine schreef, behorende bij het project: De schepping van Strandeiland
IJburg als paradepaardje van groen volbouwen
Terwijl stedelijke ontwikkeling wereldwijd rap toeneemt, creëer ik een illusie van ruimtelijkheid en wildernis, in stad en land. Ik laat me in het project Potential Landscapes vrij inspireren door organische structuren en de samenhang tussen mens en ecosysteem: kosmos en alledaagse werkelijkheid.
Ik zoek bijzondere landschappen in onder meer Amsterdam en Nederland op. Dit zijn veelal plekken waar mensen op een vooraf bestemde manier verbonden mee zijn of recreëren. Ik zoek voorbij deze sociale functies naar een groter geheel van verbondenheid.
Ik schep een sprookjesachtige sfeer in mijn beelden om de constante veranderlijkheid van het landschap om ons heen, vanuit een dieper bewustzijn in te bedden en toe te laten. In een land dat alle dijken stevig aanlegt en de kusten op hun plek houdt door zand in de golven te spuiten… Dit project verbeeldt hoe we door het openen van onze blik en perceptie, het landschap anders kunnen waarnemen en vormgeven. I.p.v. de openbare ruimte ‘noodgedwongen’ aan te passen aan onze verlangens, behoeftes en zwaktes.
Op IJburg, waar ik woon en wat het hart van het project vormt, focus ik me op de randgebieden van het nieuwe Strandeiland. De natuur rond en in het IJmeer leg ik vast – ook rond het eiland dat middels rivierzand door Boskalis opgespoten wordt. Ik verwonder me om de ecologische verbinding tussen de voormalige Zuiderzee en de huidige Noordzee; inclusief duin-, bos- en moerasgebieden.
Scheidingen tussen landschappen met bepaalde bestemmingsdoeleinden hef ik op, zoals een familie- of cruisingpark. Door me op de samenhang tussen een universele ecologie en lokale sociale infrastructuur of geschapen werkelijkheid (zoals een wandelbos of vaarkanaal) te focussen.
De natuur omvat en bespiegelt menselijke diversiteit en biedt ruimte, inspiratie en kracht om jezelf als individu en collectief in dat licht (en schaduw) te ontwikkelen. De natuur IS diversiteit. Zo is dit project niet alleen voor kunstminnende mensen bestemd en worden er tevens kosteloos dubbelzijdige flyers verdeeld in Amsterdam Oost en IJburg. Er zullen ook tentoonstellingen volgen van het project, binnen en buiten…
De aanleg van Strandeiland in een (voormalige) bloeiende kustregio
Dit project onderzoekt en verbeeldt biodiversiteit op IJburg (Strandeiland). Met het IJmeer als groen paradepaardje dat stadsuitbreiding anno 2020 ruimte biedt. De ontwikkelplannen zijn gebaseerd op een dubbelzinnig karakter. Enerzijds vormt het IJmeer een duurzame verkooptruc voor economische belangen, en tegelijk vormt het meer het hart of epicentrum in een bloeiende kustregio. Met sporen van de Zuiderzee, voormalige vaarroutes en hedendaagse migratiestromen van vogels en watersport activiteiten van mensen.
Vanuit mijn raam, op de bovenste etage van een appartementencomplex dat uitkijkt op het IJmeer-Markermeer, zie ik het kunstmatige eiland IJburg als een verbindende schakel tussen kust-, moeras-, rivier- en bosgebied: land en zee.
Natuur gaat voorbij aan kadastrale grenzen en ontwikkelplannen die de mens op de openbare ruimte projecteert. Wordt deze biodiversiteit in de drukte van alledag wel bewust benut, waargenomen en bewonderd? Dit project is een ode aan die bestaande natuur, die ook in mensen zelf weerspiegeld is. En zo tot een reis in het onderbewustzijn kan leiden.
Ik fotografeer landschappen op en rond IJburg/Amsterdam op middenformaat rolfilms. Vervolgens bewerk ik geselecteerde fotonegatieven met inkt. Er ontstaat een wonderlijke wereld op zich, die boven de vermeende strijd tussen economie (die een meer rationeel uitgangspunt heeft) en ecologie (de bron van leven) uitstijgt.
Amsterdam heeft een autonoom imago, maar natuur trekt zich weinig van culturele faam aan. Feit is dat de openbare ruimte in Amsterdam verbonden is met aangrenzende streken en provincies, met o.a. boerenakkers, duinen, heide en rivieren.
Rivieren stromen over land naar zee en zaadjes verspreiden zich via de wind in de lucht. Ik laat diverse elementen samensmelten in mijn foto’s. Dit effect versterk ik spelenderwijs door met lagen inkt te werken. Totdat boven en onder elkaar in 1 een parallelle samenhangende wereld ontmoeten. Met geologische krachten en vitale kleuren in een wonderlijk, fantasierijk universum. Bouwhekken en zandhopen ontsnappen hierbij aan de vastomlijnde geplande werkelijkheid, waarin de natuur een bestemming heeft, ten dienste van de mens. De mens beslist van bovenuit een hierarchische piramide over haar lot, en dat van haar nakomelingen, wortelnetwerken en groei.
Het moerasbos de Diemer Vijfhoek, vormde een welkome wilde wereld om in te werken, waarbij ik mensen tracht aan te steken met een innerlijk vuur, om dergelijke natuurgebieden te koesteren en ervan te genieten.
Wildernis getemd
Schaduwen doen niet duister aan maar vormen een portaal naar een hogere werkelijkheid. Omdat de duisternis en het onbekende, groei en helderheid mogelijk maken. Zodoende tracht ik te laten zien dat wij niet meer spullen of land hoeven bezitten om ons rijker, beter of groter te voelen, maar dat het openen van onze blinde vlekken een groter groeiend bewustzijn, hier en nu, mogelijk maakt. Het IJmeer is als een canvas dat wij niet vol hoeven te bouwen, maar waar we door gebruik te maken van haar stilte en kracht, vast nieuwe ideeen en sociale (bouw)oplossingen uit op kunnen doen.
Deel gerust je vraag via telefoon of mail. Of schrijf je in voor mijn nieuwsbrief voor informatie over exposities, idee-uitwisseling en activiteiten.
Audio: A friendly reminder to meditate QR code bij de Open Etalage expositie,
Factor IJ Amsterdam, Aug/sept 2022
_
Speciale oplage fotoprint 40 x 54 cm | Circulation
Een C-print van het fotowerk Circulation is te koop voor €250 (excl. 9% BTW, oplage 30 + 2 AP). Deze boom staat in de Diemer Vijfhoek, pal naast Strandeiland op Amsterdam IJburg. Stuur een mail met je adresgegevens of degene aan wie je het cadeau doet, voor een persoonlijke boodschap. Je ontvangt dan een factuur en gesigneerde Fotolab C-print. De print wordt optioneel geplakt op aluminium met hangframe of op zwart MDF met hangoog (€300 excl. 9% BTW). De foto wordt goed ingepakt en verzekerd verzonden of op afspraak thuis afgeleverd.
Heb je vragen over de afwerking, een lijst of wil je meer informatie over dit of een ander werk? Bel of mail gerust.
–
Summary
Project Potential Landscapes explores (un)tamed landscapes, in the expanding city of Amsterdam. It connects IJburg (artificial city island) with the the coastal region and further in the Netherlands. I’ve been manipulating analogue medium format photography film with ink. To create a world of geological wonders.
I’m focusing on a synergy between the subconscious and nature as we control it, despite of the gap between rational/functional city planning and the ecosystem with an holistic/intrinsic value. People take part of both cosmic energies and daily life plans, and therefore we can explore biodiversity by connecting to our inner nature. To open up for a deeper perception of ecology and plan livelihoods or parks from the inside out, collectively or personally.
Posted on
Initiation series / 2019
Artistic documentation series of ‘Initiation of Daleila‘, a natural initiation ritual at the Duursche Waarden Den Nul. Daughter Daleila (NL/TZ) has been raised by me as a single mum. My (new) partner Roger participated in this happening which evoked a new way of collaborating within a relationship whilst starting a family step by step. It can be perceived as a universal ritual of surrender to and appreciation of natural forces.
The IJssel river has been a welcoming space for locals, travelers and (former) refugees of the AZC Schalkhaar for years already, alongside its recreative function. People gaze at the water, come home or dream of the past and future, humbly inspired by the river current – connecting places and people. The river is for free and can be appreciated as a gift of natural abundance for people (equal within a community). I went to the river very often, as a single mum, feeling one with people whom had lost their beloved ones.
This work expresses the empowering and healing side-effects of rituals, swimming, togetherness and gatherings of this silent surrounding onto people.
This work has been made for Dag van de IJssel, organized by Beleef de IJssel/IJsselbiennale 2020, at Kunstenlab Deventer. Photographs of the work process and exhibition can be seen here.
Posted on
-Earthed / 2018 – prepared for take off
Earthed / 2018 –
These startup images are meant to give an impression whilst preparing further steps, to portray eco villages, biodynamic farms: the people, materials and environments. As if creating a supernatural world on it’s own. Yet my photography is based on documentary and artistic ways of working.
Ecovillage Aardehuis (Olst, NL) consists of several Earthships and uses sustainable (energy) resources. Check the publication of my image Earthship (2017) in Focus Magazine.
The project will continue independently. In many African countries people continue building their home brick by brick after they’ve earned the money: dealing with Africa Time. I’ve had to create the right circumstances to connect my photography more with natural surroundings, by moving to Deventer with my daughter and partner by the end of 2020.
In March 2021, I’ll start photographing for Dynamisch Perspectief (Dynamic Perspective), a magazine on biodynamic agriculture. I’ll use these reportages as a source of inspiration and field research.
In 2021 I’ll portray people, user products and natural resources in artistic ways, adding a tangible psychological layer in the photographs. I’ll manipulate some photo negatives with ink to simulate superconscious realities.
Feel free to contact me for questions about this project. And to learn more about available prints for your home or office, to support this project. Thank you!
Layers of Love no. 1-5
Based on drawings in (20 years) expired medium format negative films
which I’ve used to photograph in the dunes of the Kennemerduinen.
—
NL | Fotoproject Momentum is gemaakt in de Kennemerduinen. Hiervoor heb ik ruim 20 jr. oude middenformaat negatieven benut, die ik kreeg van een creativeve man/fotograaf met een hoge dwarslaesie. Na een ongeluk is hij niet meer in staat analoog te fotograferen. Als fotografe (en zzp-verzorger) liet ik me door ‘beperkingen’ inspireren; kansen zijn er altijd en overal. Door verhalen te delen, kleine stappen te waarderen en je hart te volgen.
Oud en nieuw In feite werkte ik met ‘afval’, dat persoonlijke waarde had. De negatieven waren 2 decennia over datum! Hoe zouden foto’s eruit gaan zien? Na ontwikkeling bij het lab, tekende ik met speciale stiften op de negatieven waarmee ik de duinen had gefotografeerd. De handmatig bewerkte negatieven zijn ook digitaal gescand. Momentum belichaamt het begin van een periode, waarin ik analoge fotografie bewuster, vaker en nog altijd intuitief benut.
In dit project komen ook levensverhalen van 2 geliefden samen. Het werk drukt menselijke verlangens uit naar de (innerlijke) ‘wilde’ natuur. Met thema’s als soevereiniteit, geborgen contact en vrijheid.
Het verlangen naar natuur buiten, kan gereflecteerd worden op de innerlijke leefwereld. Verlangens worden duidelijk gespiegeld in een relatie; deze leggen innerlijke plekken, ervaringen en sensaties van bijv geluk, kwetsbaarheid en een proces van groei bloot. Dit (geestelijke) proces ligt in het verlengde van de mens als onderdeel van een evolutie. In de drukte van alledag geeft een landschap mensen ademruimte voor de binnenwereld, om zich ook oprecht en diep met een ander te verbinden. In Momentum spelen zowel toeval als een bewuste werkwijze een rol. Iedere getekende lijn op een negatief, lijkt onomkeerbaar…
In this series I’ve re-shaped my conditioned mind as a (by that time) single working mum, within the domain of my home as a studio.
My role as an artist is entangled with my household and that of a mother and woman. Am I seeing through the fabric of a curtain, or am I hidden behind it? Cleaning, dancing, resting and organizing at home feels as natural to me, as a walk in the forest. It connects me to my heart, body and mind, where intention, dust, touch, move and scents co-exist in an emotional space with walls, doors, closets and transparent windows. As a (former) single mum, our house started to become a spiritual cube to me. It is were we’ve survived and learned to surrender and thrive, from within.
By exploring my natural connection to my home as an extension of Earth and its resources, I’m letting go of old patriarchal structures in which feminine senses and intuitive powers have been dominated or exploited (for the benefits of a power system). In fact I’ve talked to my shower and been drinking water as if coming from a well or source.
In the history of the Netherlands, a natural or spiritual connection to nature has been repressed by the institutional Church for centuries, whilst supporting economical activities and slave trade of the State overseas. A lack of sensual and free emotional expression has caused abuse of (so called) exotic women or even children, without a mutual equal connection.
Jesus Christ is an inspirational source of wisdom to me and it saddens me that violence has been normalized by former religious power structures.
I’d love to be proud of my culture and it’s religious buildings and past, but instead I (like many other women) have experienced enough to be aware of transformative lessons to be learned. I’ve reclaimed my truth by meditation and open prayer.
Nowadays, people tend to project a wild inner nature on (trans)gender diversity. Yet heterosexual mothers often remain ignored or invisible, because the debate about reproduction focuses on a lineair and statistic point of view, rather as the contagious power of love as a reproductive energy. And relationships built on free will and a symbiotic harmony.
Natural forces have first been rediscovered at home, to affect social and economical domains as well. It’s a subtle and playfully provoking process. Poet and Jungian psychoanalytic Clarissa Pinkola Estés describes myths and stories in ‘Women who run with the wolves’ [De ontembare vrouw].
Domestic Goddess plays with various interpretations of ‘the female archetype’ vocabulary. For people from western or market oriented countries this title might refer to a fantasy world or socially submissive status, defining the role of a woman or tasks in a household in a more less static way. Whereas in various cultures and beliefs a ‘family’ spirit is associated with social integrity or emotional responsivity and implements these qualities on a professional level as well. Nevertheless, this series isn’t about left or right, but about exploring the subconscious and act from that source in daily reality, within your community and living material surroundings too.
Posted on
Fall
/ 2015 – 2017 (United we Fall/Fly)
This project revolves around a series of portraits and photographs that seeks to locate what could be described as a physical creativity within gravity. Using temporary constructions, built in-situ in various locations, the portraits investigate individual relationships to space, and collectively seek to find unexpected or new connections between people based how they experience space in a room or garden – through movement, dialogue or even through silence. In this way mental connections becomes decompressed and emphasis moves to the physical and its potential to open up a heterotopia (in Foucault’s sense) – a space than can operate outside of our everyday hegemonies. More information: see ‘news’
This project is dedicated to Daleila
—
–
–
–
–
—
–
–
–
–
Posted on
Nederlandse Mijnen (concept) / 2016
Nederlandse Mijnen brengt oud mijnwerkers (en familieleden) in beeld. Het project benadert het thema transitie in psychologische en economische zin. De rol van (oud) arbeiders wordt innovatief benaderd op sociale en economische locaties, zoals hedendaagse bedrijven die boven oude mijnen gebouwd zijn. In het geval van voldoende fondsen, zal journalist/beeldend kunstenares Stephanie Jansen interviews afnemen, geinspireerd door sociaal historische en wetenschappelijke informatie (via haar familie in Limburg en hun rol in een archief). Het IJzeren Gordijn zou het ontwerp van een boek op zich nemen. Schrijver en acteur Maarten Brorens (zie foto) is als expert betrokken (evt. voorwoord). De foto van hem betreft een eerste projectfoto met persoonsgebonden attributen.
Vooralsnog begon ik zelfstandig met dit project en trad ik tegelijkertijd in gesprek met partners en sponsoren. Ondanks het belang van autonomie stond samenwerking centraal, om de kracht van Parkstad multidimensionaal te verbeelden. Het verleden wordt op artistieke wijze samen gesmolten met het heden. Zo kan de huidige generatie vernieuwende inzichten opdoen over de bouwstenen van de Nederlandse samenleving na WOII, een periode waar veel over gezwegen is en waarbij emoties geregeld nog oplaaien in Limburg.
De steenkoolmijnen waren grotendeels in handen van de Nederlandse staat en de levens van arbeiders vertonen enkele paralellen met de levens van arbeidsmigranten in de jaren ’70. Veel oud mijnwerkers hebben na fysieke arbeid, werkeloosheid en een verloren gewaande veiligheid of eer; een vorm van diepe acceptatie gevonden, ondanks gezondheidsproblemen, op een wijze die voor de kijker verrassend en ook integer verbeeld kan zijn. En waarbij grenzen van het persoonlijke en maatschappelijke domein subtiel worden verlegd.
Het projectvoorstel is afgewezen door het AFK en Mondriaan Fonds. Onder andere omdat de onderzoeksfase op locatie als begin van het project werd gedefinieerd en dit tegen de regels zou indruisen. Het Mondriaan Fonds verwarde mijn documentaire vooronderzoek beeldmateriaal met uiteindelijke kunstfoto’s, terwijl duidelijk aangegeven was in het voorstel dat dit beeldmateriaal diende om de ontwikkelingen op locatie in kaart te brengen ipv achter een bureau in Amsterdam. En ik als single mother noch de tijd noch de wil had tegen een dergelijke onderbouwing in te gaan.
Zie voorbereidend onderzoeks beeldmateriaal van de regio Heerlen ten tijde van de opstartfase van het project in 2015, met dank aan vele enthousiaste partijen in Limburg, dankjulliewel! www.facebook.com/media
Posted on
Walking into traces of the future / 2014
In winter 2014 I undertook several walks in The Netherlands. To document traces of survival or creation. Some traces of the potential future got lost or damaged on the way, maybe eaten by an animal or taken by a river stream. Others are found perfectly intact.
What’s (un)written in the landscape around and within us? I’d like to find tangible proofs of survival, acceptance or genetic (r)evolution.
Posted on
Things (as they are)/ 2013 – 2014
Each photograph explores a modern ritual about the interaction of manmade worlds and natural worlds. Who is affecting who? How do people (re) use toys, garbage or plastic stars in a natural context?
What is the effect of emotional consciousness on the perception of intrinsic powers of the Earth? We’re all made of stardust. Do plastic objects relate in a same way to oil and minerals? Is there a similar mental distance which influences the psyche of mankind? This series explores the emotional (personal and universal) value of natural objects.
Posted on
Ina maisha alisi Mtwara 2012 (research on site) “In our community life, natural life shines through”
The project reflects on the power of nature in developing and maintaining communities. In the region of Mtwara (Tanzania) this has particular significance, because the regional/international economy is driven by the mining of and trade in natural resources. Due to newly found resources such as oil and gas, infrastructure is being quickly developed, which both stimulates and obfuscates the local economic and social order.
Local inhabitants are searching for a new balance in life and work. Relying on what nature has to offer, has made for a strong sense of community, for many generations already. But traditional lifestyles are now being challenged by the global trade and its need for a new economical and social order – sometimes colliding with local interests and customs.
This series shows portraits of inhabitants of Mtwara region, and Simbati village. During a collaborative and artistic research trip on site, my colleague I.P.A. interviewed the people we met. I portrayed inhabitants and laborers, sometimes with artificial flowers which I got as a gift from the university of Mtwara during a graduation event. The flowers represent pride and celebration. I’ve used them in my images as a gesture of respect towards local customs.To portray the people of Simbati with flowers also carries a particular significance: the people are emotional about a newly-built gas plant and they feel their interests are sometimes being ignored. I’ve tried to visualize new dialogues or connections, suitable for a more international audience. And to draw attention to the special character and significance of metals, in surprising and even feminine or sensitive ways.
I’ve done this work as an allusion to my western and Dutch lifestyle as a consumer of mass products and artificial/plastic/industrial nature. At the same time, it was my intention to openly connect with the stories of the people we met, to create special ‘sweet’ moments.
The Wonder Welders workshop in Dar es Salaam, which features in several of the images, offers working opportunities for Tanzanian people with disabilities, as part of an ethical trade project for talented workpeople. It provides the possibility for the laborers to earn an honest wage and start a new life and career, away from begging in the streets and busy intersections in the cities.
The portraits made in Tanzania are connected by a focus on local metal trade, manufacturing and recycling. And of course, the people, community and social life. To show resilience and dignity. Because in the end, people are proud on what Tanzania has to offer to the rest of the world, in natural and economical terms.
Ina maisha alisi
De mens transformeert grondstof tot nieuwe gebruiksvoorwerpen, en gebruiksvoorwerpen weer tot grondstof, metalen (en olie en gas). In Tanzania (Mtwara) is dit proces direct zichtbaar, in het land, op straat. De weerslag van dit werk ligt in de gezichten van de mensen beschreven. Trots, kracht, vermoeidheid, genoegen, of alles ineen. Het is bijna iconografisch, maar deze mensen zijn geen ideaalbeelden. Het is gewoon werk. Alhoewel; gewoon?
‘In ons culturele (economische en sociale) gemeenschapsleven, schijnt het natuurlijke leven door’
Hoe kan de bevolking meeprofiteren van mijnbouw, olie- en gaswinning?.. In 2012 bezocht ik Mtwara. Een opkomende regio met een rijke biodiversiteit en mengeling van lokale tradities en moderne infrastructuur, zoals de exporthaven. (Inter)nationale bedrijven winnen en verhandelen er mineralen, olie en gas. Hoe (her)gebruiken Tanzanianen natuurlijke materialen en metalen voor consumptie of productie? De rode draad in mijn foto’s vormt (de weg naar) Simbati town. De weg leidt naar een nieuw gaswinning project. Men wil dat er aandacht is voor lokale gebruiken en de wijze waarop generaties al eeuwen met de natuur leven; dat moderne ontwikkelingen pas plaats vinden nadat dit door autoriteiten erkend wordt. In Tanzania doorkruisen meerdere discussies over mineralen (goud, tanzaniet, ijzer), gas- en oliewinning elkaar, in de media. Simbati vormt in dit project een poëtische verzamelplaats voor lokale verhalen over handel, gemeenschapsleven en lokaal gebruik van metalen. Men gaat langs ‘Simbati road’ het dorp in, ontmoet de bevolking en diverse werkplaatsen. In Simbati en de steden Mtwara en Dar es Salaam heb ik gefotografeerd, in interactie met mensen op locatie. De gekregen bloemenslinger benutte ik als een symbool van massaproductie en een kunstmatige relatie met natuur. Als ook een middel tot innerlijke verbinding; tussen mij als fotograaf en de bewoners van onder meer Simbati.’
Read more: http://mathildejansenstories.com/ina-maisha-alisi/
Exoticorum Imaginis Decem (Ten Images of Exotic Life Forms) / 2012
The photography project shows parallel worlds of new and modern forms of nature. To visualize palpable – existing and imaginary – connections between (exotic) natural resources and daily used consumer products made from it. Products are integrated in local natural environments, referring to historical use of natural materials and (rural) areas where people depend less on global trade. I wanted to research my consciousness of nature, influenced by the way it surrounds me in the Netherlands, and related to awareness of (scarcity of) natural resources of the planet and global economy. Constructions are photographed on site in 7 (city)parks of Amsterdam and 3 locations in the (green) Eastern Netherlands.
2500 Posters (double sided A3 FSC certified paper) are distributed in Amsterdam in Sep/Oct 2012, to organizations, households and cultural venues around the photography sites.
This project is made possible by The Amsterdam Fund for the Arts & the artist.
In dit project worden consumer products teruggebracht naar hun natuurlijke oorsprong, tenminste, ze vinden een nieuwe harmonie. Memoblaadjes ontluiken in de vroege lente, rijpe condooms hangen plukklaar in de boom, bloemen stuiven cement. Deze bijzondere nieuwe synthese voltrekt zich in de Amsterdamse parken, de foto’s zijn daarvan het bewijs. 2200 Amsterdammers hebben deze kleine wonderen inmiddels in hun brievenbus ontvangen.
Tanzania Revisited is a series of stories about people’s lives, which I was able to observe during periods of working in Tanzania, it felt like a second home to me from my first visit(s) to the city of Dar es Salaam (for project Tanzania Unlimited Ltd). I even fell in love with a Tanzanian manager/entrepreneur after a while and gave birth to my daughter Daleila in 2011.
Each single image of this series relates to social and economic questions and structures of society. The series contains unique openness, as a result of working without a project deadline or format. Experiencing an East-African country more as an insider, is a complex and time consuming process. In Tanzania, you can ask someone to pose in front of a house, or simply wait till someone takes position naturally, with an authentic expression. Works are made on site and based on interaction, leading to (staged) documentary works I couldn’t imagine beforehand. As I’m led by collaborative processes, ‘the other’ is personally involved to be represented equally and in renewing ways. The project reflects on cross-cultural relations and playfully interacts with the ideal of equality within a class-system.
Dar es Salaam is an inspiring city to me, not only because of its multi ethnicity, community structures, economic activity, international trade and rich biodiversity. In Tanzania, things aren’t always what they seem. This project aims to reveal a reality beyond conceptual, linear or aesthetic (western) perspectives, which occurred to me because I was willing to adjust to the culture (at that time I thought I could move there later). My pictures can be seen as a result of a collaborative process or dialogue.
“The continent is too large to describe. It is a veritable ocean, a separate planet, a varied, immensely rich cosmos. Only with the greatest simplification, for the sake of convenience, can we say ‘Africa’. In reality, except as a geographical appellation, Africa does not exist.” Ryszard Kapuściński, The Shadow of the Sun
– Eventual paint used on site at Dominio Vale do Mondego consists of natural mineral pigments and is environmentally friendly –
‘Let us now look at the world that surrounds us. The solid stones, the streams, the evaporating water that rises as mist and fog, the air – everything solid, liquid, gaseous and fiery – these are all, in fact, nothing but fire. Everything is fire – that is, densified fire. Gold, silver, and copper are densified fire. In the far distant past, everything was fire; everything was born of fire; but in all forms of densification, spirituality lies enchanted.’ Rudolph Steiner, The Spiritual Hierarchies and the Physical World: Reality and illusion
Posted on
Tanzania Unlimited Ltd. / 2008
This art photography project portrays Tanzania’s multifaceted, emerging economy. It highlights natural, industrial and cultural diversity, and socio-economic developments related to export companies. The project represents various industries, such as manufacturing, mining, (cultural) tourism and agriculture. Through artistically-staged and documentary photography on location, Tanzania Unlimited Ltd. shows a bigger picture of today’s life and society in Tanzania. Whereby local inhabitants are closely connected to the demands and expanding activities of international investors. Let’s discover a new image of Africa.
The project includes 2 slideshows, representing journeys through Tanzania’s economy
– Smaller selection of art (and documentary) photography: 2.5 minutes/per image
– Broad selection of documentary (and art) photography: 10 sec./per image.
Documentary photography within this broad selection relates to artistic sceneries. And is based on situations, current affairs and collaborations with people. More than 200 images, duration 14 min. Viewthe slideshowof Tanzania Unlimited Ltd. on youtube. Originally edited for screening on a public art/movie screen at a railway station.
Thanks for the openness and support of participating companies and individuals. Tanzania’s potential, diversity and complexity are in fact overwhelming; the time is ripe for the world to discover it. All works (dark room) C-print/fine art photo paper, unless stated otherwise.
This project is supported by: The Netherlands Foundation for Visual Arts, Design and Architecture; van Bijlevelt Foundation; Niemeyer Fund Foundation
__
Articles, backgrounds and prints: Article International Museum of Women: ‘ “Tanzania Unlimited Ltd.” is a collection of photos showcasing business in Africa. It focuses on Tanzania’s economy, which has grown due to increased exports and other international trade. Though new industries are a boone to the nation’s economy, participation in the global market also creates cultural tension. International companies often impose foreign social codes and structures onto Tanzanian society, creating a culture clash in the business arena. This tension, along with the country’s ethnic diversity and growing local economy, sets the stage for Mathilde Jansen’s documentary-style, collage, and set-up photography..’ Read more here
We are the market / Are we free? Moonlight Tea Party (youtube – lower quality as quicktime movie)
Posted on
Fair Journalism/ 2004 – 2010
Collection of cut-out collages and photography works related to Foucault’s heterotopia; non-hegemonic spaces and places of otherness. The pictures attempt to blur boundaries between global news and entertainment media imagery and a local context, to create a a new world of cultural representation.
Posted on
Bijlmer studies / 2007
In 2007 I was lucky to be selected to rent a house with 2 floors for living and a base floor as a studio. I loved the nature and informal atmosphere of my former Bijlmer neighborhood (suburb of Amsterdam). Article International Museum of Women: ‘The Bijlmer, an intercultural suburb of Amsterdam, is undergoing a long-term renovation project that may reverse its image as a chaotic ghetto brimming with shadow industries. My collage, Destinations, expresses the universal search for a brighter future with better economical conditions, where two completely different worlds intersect.’ Read more about Destinationshere
—
Posted on
Wild West / 2007
This projects reflects on cultivated nature and cityscapes.
Taking part of the project false fear (publication Photofestival Naarden) in collaboration with photographers collective Los.
—
Posted on
Balloon messengers of London/ 2006
Londoners releasing cultural or personal messages throughout the city. Translations are available.
—
Posted on
Touching African screens/ 2006
Collages and photographs of my actual & local living surroundings, mixed with virtual&global African imagery found in books, papers and magazines at home or in ethnic museums. Exploring a hyperreality based on African mediagraphy and personal perceptions.
—
Posted on
–On my way to Tarifa / 2006 –
Video compilation On my way to Tarifa (English, 5 minutes) in dialogue with Ahmed Boulane.
The film Op weg naar Tarifa (Dutch/English, 20 minutes) documents a train trip from Amsterdam to the African film festival of Tarifa (Spain). Facing fog over the ocean and the gateway to Tangiers, while meeting cinematographers and actors. The video contains audio fragments of hypnosis-sessions. Researching sources of imagination and imagery of Ethiopia – where I had never been before – like films, media and literature. See the compilation (5 min) on youtube. –
Posted on
Heartbeat Iran/ 2005
Art travel organized by Rietveld Academy. Launch art book publication in 2010
—
Posted on
Journeys / 2005
Photography of the ‘macrocosmos’ in my house, neighborhood and city with a pinhole camera
