Posted on

 


Expeditie Zandgat  / 2024

Het Zandgat is een voormalige zandwinplas aan de IJssel in een Natura2000 gebied in Gorssel. Dankzij het zand is de snelweg A1 bij Deventer aangelegd.
Op de bodem is een oud fabrieksverzamelgebouw gedumpt. Rond 2014 werd er gestart met werkzaamheden om baggerspecie in het gat te lozen.
De overheid stelt dat het verondiepen van de plas met vervuild slib bijdraagt aan het ecologisch belang, omdat er eilandjes worden aangelegd voor vogels. Deze stellingname druist tegen wetenschappelijk ecologisch onderzoek in opdracht van Rijkswaterstaat in.
Zo werd een verstilde natuur-, zwem- en vislocatie een onderwerp van discussie. Wegens gebrek aan transparante informatie m.b.t. bodemonderzoek is er een ongemakkelijke patstelling tussen overheid, baggeraar en burger ontstaan.

Het Kunstenlab organiseerde de groepstentoonstelling ‘De staat van’ in de Bergkerk. Voor deze gelegenheid sprokkelde ik vijf kunstenaars uit de regio bij elkaar om te werken aan de tentoonstelling Expeditie Zandgat (20 sept t/m 13 okt 2024). De kunstenaars trachten het vacuüm met verrassende perspectieven te doorbreken. Zie expeditiezandgat.nl.

Het Zandgat ligt zo’n 9 km ten zuiden van Deventer, in een afgegraven zij-arm van de IJssel. Ik ben in een overeenkomstig landschap geboren, aan de noordzijde van de stad (Diepenveen-Noord). Het Zandgat herinnert mij aan een collectieve verantwoordelijkheid om zorg te dragen voor de potentie van een groene (IJssel)streek.

Lees mijn ode aan ‘de natuur van de natuur’ en bekijk een video over een rap in wording voor het Zandgat hier.

Posted on

 

Mothership  / 2022 –


ENG

This project evolves around analogue 35 mm b/w photography and video fragments of happenings, documented by my partner due to their intimate nature, completed by audio fragments. The project has started since the beginning of my 3rd pregnancy and will continue for a while. 

The coming years I’ll connect to the ecosystem from my position as a mother to build upon the concept of a symbiosis between motherhood and a psychological relation with nature, as described by Albrecht’s Symbiocene, which I explore from the inside out – digging in the earth, myths, my (female) family history and an expanding consciousness or inner space.
It’s possible that I’ll start an Art Residency in Motherhood to add new dimensions to this project.

“As the symbiotic interconnections come back into the soil, the ecosystem, and the macrobiomes, the neural and emotional connections return to the psyche to a form of health. . … The fact that, for the bulk of our time on this Earth, humans have not had to analyze or even be conscious of our positive relationships to the Earth accounts to some extent for our not naming or recording them in the languages that have coalesced to become the English language. They were taken for granted when the world gave generously and continuously of these connections.
As the Anthropocene has peeled away the protective layers that held our positive Earth emotions in place, we have come to appreciate and value their role in our psychic health..”

– Eco philosopher Glenn A. Albrecht (Earth Emotions, page 194-195)


On When the day comes to purify (Symbioscenes):

At the former nazi gymnastics hall, Jewish forced labourers have died and been dumped in the soil during WW2. My happening took place while the last eye witnesses, the trees, had just been cut. Their roots had been connected with body parts, bones, remains and energies of war victims for 80 years. I started a dialogue with this landscape to listen and let go of old stories and pain, before a new generation comes into place. My 3rd pregnancy was the right time to take a closer look at this transformational landscape.

NL

In dit project wordt de natuur live als transformerende kracht via lichaam en geest onderzocht. Het moederschap dwingt mij ongenaakbaar op de knieën en ik kan niet anders dan me over te geven ten behoeve van een groter geheel. Ook neemt de kennis van fysieke en transformerende vermogens toe dankzij zwangerschappen. (Hoe) Kan een zorgende vrouw gedimd of bevrijd worden? 

Dit zijproject zal nog jaren in ontwikkeling zijn adhv markante fases in het moederschap. Mothership onderzoekt een oernatuurbewustzijn vanuit een ontvankelijke (feminiene) en intuïtieve spirit, waarbij ik bijv. hoogzwanger in een kuil in de aarde kroop om contact te leggen met resten of energieën van overleden dwangarbeiders bij de voormalige nazi-turnhal in Ellecom.

De aanleiding vormde oud WO2 leed uit de maatschappij dat ik tastbaar wilde maken om los te laten in de ether. De dagen rondom mijn happening werd het bos naast de hal ‘even’ zonder gerucht of afscheidsceremonie gekapt. Terwijl de wortels van bomen met vlees en botten van Joodse mannen uit massagraven verstrengeld waren geweest. Als hoogzwangere kunstfotograaf voelde het natuurlijk en urgent om de dialoog aan te gaan met overledenen en het (gekapte) bos. En oerkreten te uiten om toenadering tot het betekenisvolle verhaal van het in stukken gezaagde landschap te vinden.
Het was een voor de gedweeë buurtbewoner en toevallige passant redelijk opvallende privé happening, die vatbaar was voor snelle oordelen. Waarbij ik me door de urgentie van oprechte dialoog en natuurverbinding niet schaamde maar aangemoedigd voelde.

Mijn partner registreert beelden uit de Mothership-reeksen, wegens de intieme aard. Zwart-wit foto’s en fragmenten lijken uit een persoonlijk archief te stammen. Sommige foto’s of filmfragmenten zijn zelfs mislukt. Het hoort erbij.
Een selectie foto’s zal benut worden in een analoge animatie zodra het overkoepelende project Mothership – over moederschap als transcendente reis – voltooid is.

Transformatie

Inzichten die ik opdoe in mijn leven verwerk ik op bezielde wijze, waarbij ik een nieuwe realiteit ontwaar achter opgelegde verwachtingen van vrouwen in een geprivilegieerde en geëconomiseerde maatschappij. Mothership-werken voer ik autonoom uit wegens het unieke en eenmalige karakter dat zich op voorhand niet laat sturen.

Globale ecologische schade en collectieve pijn vragen om een bewustzijnstransformatie en oerwijsheid waar veel barende, zogende en zorgende vrouwen van nature mee in contact staan. Deze innerlijke eenwording met natuur wordt amper uitgedrukt in de media beeldcultuur. Het is de vraag hoe transparant de beeldvorming van het moederschap is of dat vrouwen onbewust een druk voelen om in te dimmen, zelfs met wonderlijke verlangens en creatieve vermogens. 
Wat is de invloed en reikwijdte van genormaliseerd en aangepast gedrag, op verbanden tussen diverse groepen in de samenleving en voor generaties van de toekomst?

Over ca 5 jr. zal ik zien hoe dit project zich ontwikkeld heeft en waar mijn verlangen naar eenwording en integriteit als beeldend kunstfotograaf met de zorg voor 3 kinderen toe leidt. 

Werken zijn niet te koop omdat het project in progress is. Beelden op deze pagina geven een impressie van de tussenstand.
–

Posted on

 


Reconciling Landscapes  / 2021 – 2025

Via Reconciling Landscapes wordt het zelfhelende en regeneratieve vermogen van natuur onderzocht. Hierbij tast ik de grenzen van de perceptie af; in hoeverre nemen mensen vanuit een rol zoals sporter of recreant, grotere (natuur)krachten en fenomenen zoals ondergrondse netwerken en integrale groeiprocessen waar?

Verzoening (Reconciliation)

De relatie tussen de aardse en metafysische wereld wordt aan de hand van visuele experimenten versmolten. Overgave speelt een belangrijke rol, om vanuit een dieper bewustzijn geestelijke verzoening te bereiken met de gehavende en ingeperkte natuur om mij heen en er nieuwe energiestromen waar te nemen of verbeelden.

In dit project wordt een tijdloze parallelle wereld gecreëerd middels het bewerken van fotonegatieven, waarvan de ingebedde doch vervreemdende schoonheid kan prikkelen tot een nieuwe benadering van natuurvraagstukken – voorbij de natuur of mens als heerser.
 
Het project kijkt door een politiek-economische representatie van natuur heen, zoals een openbaar park of grondstofwingebied, en zoekt naar een overstijgende natuur dat de geest verwondert. Zijn mensen bereid om signalen en communicatienetwerken van onder meer bomen te leren zien? Is er een spirituele vorm van marktwerking mogelijk, waarbij oude pijn geheeld wordt en er verzoening ontstaat met het lot van de mens als onderdeel van de aarde? Kan verzoening winstgevend gemaakt worden, om de planeet van binnen uit te ‘redden’? 

Ik schep een gelaagde beeldvorming van inheemse natuur met oog voor interculturele verbanden en collectief bewustzijn. Ik benut persoonlijke en alledaagse ervaringen transformerend en beweeg door blokkades om nieuwe rijkdom in de natuur te herkennen. In dit project tracht ik een spirituele armoede in de westerse samenleving te herstellen of opheffen.

Omgekeerd licht

Kenmerkende eigenschappen van de natuur worden van binnenste buiten gekeerd. In het werk Echoscopy ontstaan de inktbewegingen vanuit een energieveld dat vanonder de bodem omhoog rijst. Wat vragen oproept over krachtvelden van de aarde en de aandacht van mensen hiervoor, als basis voor een open perspectief op klimaatverandering bijvoorbeeld. I.p.v. het licht van bovenaf te verlangen ligt de bron van hulp wellicht onder onze voeten of in ons. 

Hoe wordt het psychische bewustzijn van mensen geraakt door elektrische straling in de natuur en geosfeer, welke verbonden is met de heliosfeer? In dit project smelten natuurkrachten zoals magnetische velden samen met emotionele betekenislagen die ik er (n.a.v. het gezinsleven en geboortes) aan geef.  Door energie uit de natuur als een innerlijke dimensie te verbeelden.

Zo verbeeldde ik verzoening met intergenerationele familiepatronen, aan de hand van voormalige loyaliteitskwesties die je eigen licht kunnen overschaduwen, aangemoedigd door de benodigde voorbereiding op een aankomende bevalling en het verbindende hormoon oxytocine, in het werk Sun over Shadow | Shadow into Soil (2023). Een fragment van de bijbehorende tekst Overlevering zonder Saus staat op mathildejansenstories.com.

Over ontvankelijkheid
In het werk New Orion druk ik uit hoe ik een nieuw ecologisch evenwicht aan de jongste generatie zou willen doorgeven, waarbij ik kosmische energieën open benader, ondanks dat deze het geknede landschappen of infrastructuur (zoals het Scheveningse strand met pier) kunnen transformeren.
Ik put inspiratie uit een cyclus van leven, dood en transformatie, die ook op het innerlijke bewustzijn weerspiegelt. Waarbij er een nieuwe realiteit kan ontsluiten als door een poort heen. Men kan verandering dragen zoals zoals een baarmoeder een kind koestert, ook al beïnvloedt dit het eigen bestaan. Dit werk maakte ik 2 maanden na mijn tweede bevalling.

Maatschappelijke vernieuwing 
Door een fluïde representatie van natuur en grondstoffen te onderzoeken, verbeeld ik een nieuwe perceptie van collectieve structuren. Ik tracht ideeën over duurzame onderwerpen op artistieke wijze open te breken. Mijn fotowerk ontstaat vanuit een parallelle dimensie, die niet los te koppelen is van de alledaagse werkelijkheid of na afwezigheid als een surreëel spel weer even tevoorschijn getoverd kan worden. Middels een intuïtieve wisselwerking met de natuur, zoals elementen en getijden, verweef ik deze dimensie met de oorsprong van mensen en materialen als onderdeel van een groter geheel.

Ik verbeeld een samenspel tussen mens en natuur als een glimp van een nieuw ecosysteem of orde. Kapitalisme is gestoeld op een idee van gecreëerde grondstoffenschaarste. Het bevorderen van biodiversiteit vraagt om het ervaren van overvloed, wat het economische systeem van binnen uit kan veranderen.
Middels analoge experimenten op locatie en in mijn studio, tracht ik mensen te prikkelen tot vernieuwende manieren van kijken en beleven, met integrale verbanden tussen binnen- en buitenwereld.

Wat als een open perceptie het gewijde ‘quantum’kanaal is, waarop een mens- en natuurvriendelijke werkelijkheid zich afstemt? Zo hoop ik mensen te inspireren om een creatief bestaan te ontvouwen.

Fotonegatief als macrokosmos

Mijn werk op microniveau verbeeldt hoe verandering op grotere schaal ook vanuit beperkte omstandigheden kan plaatsvinden.
Door met artistieke materialen op fotonegatieven te werken, schep ik een parallelle ruimte (in een klein kader) waarin de energetische natuur en psyche van de mens met elkaar versmelt. Waarbij het fotonegatief-origineel een metamorfose ondergaat. En het fotowerk uit een vloeibaar samenwerkingsproces tussen materialen en energie ontstaat. Hoe dieper je verbindt met de natuur, hoe meer je bereid bent de controle en angst los te laten.

 

 

Posted on


Living Landscapes  / 2020 – 2022

Photo material of Artist in Residence (AIR) Droiteval: Analogue photography works manipulated with natural materials and inks, made in France and the Netherlands.

In de zomer van 2020 was ik Artist in Residence in Droiteval (Frankrijk), bij het inmiddels opgeheven centrum voor hedendaagse kunst naast een voormalige abdij, vergezeld door dochter en partner.
In Living Landscapes benader ik de heuvelachtige natuur rond het gehucht Droiteval op verbeeldingsrijke wijze, en onderzoek ik de relatie tussen psychologische en ecologische dimensies vanuit de ongerepte natuur. Ook begin ik mensen – mijn dochter en partner – als model te benutten (voor latere bewerkingen van het fotonegatief), waarbij alledaagse situaties ter inspiratiebron dienen. In hoeverre staan mensen innerlijk in verbinding tot de natuur of trachten we ons er als lineair denkend mens tot te verhouden, in ons voorkomen, materiaalgebruik en ontwerp van de openbare ruimte? 

Het onderzoeken van natuurkrachten verruimt de perceptie van de waarnemer. Wat is de invloed van elektromagnetisme en multidimensionaliteit van de kosmos op aardse getijden? Middels dit project onderzoek ik (collectieve) bewustzijnsfenomenen en druk ik deze gelaagd via diverse inkttechnieken uit.

Een gebouw zou vanuit een bepaalde hoek tot de zon kunnen oplichten of een reactie vertonen op zonnewind. Men zou rekening kunnen houden met natuurlijke fenomenen of energievelden bij het ontwerp en de bouw ervan. Zie Elongation (of a Shelter).

In dit project beweeg ik naar een nieuwe verfijnde manier van denken over de relatie tussen mens en aarde als (energie)bron. En benader ik de natuur als een scheppende vorm van leven die zich doorlopend regenereert en herorganiseert.
Een wondere transitie kan slagen zodra het zich laat inspireren door creatieve natuurkrachten, is mijn overtuiging. (Dat zou dan als vanzelf als duurzaam bestempeld worden.)

Mijn fotowerk refereert aan cycli van het ecosysteem, als een micro- en macrokosmos.
Het werk Ceci n’est pas une forêt toont een bos primair als geleider van geomagnetische krachten en watercycli vanuit oceanen naar de bodem. Water verdampt boven bossen en wordt via de wind verder inlands getransporteerd. Landschappen zijn van de kust tot in het binnenland verbonden. Bossen vormen samenwerkende ketens tegen droogte.
Het ecosysteem beweegt via ondergrondse (wortel)netwerken, rivieren en de atmosfeer over landsgrenzen heen.

Voorbij politiek gewin

In het werk The Rising Tree verbeeld ik opgestegen kinderzielen van een oorlog (in dit geval Gaza en ook Israel) die via een parallelle natuur naar een hogere dimensie geleid worden; een tussenruimte waar gebeden en diepere intenties van mensen in de ether voelbaar uitwerken als een steunend netwerk. Alvorens de zielen verder reizen, voorbij onze meer verdeelde realiteit. 

In Living Landscapes leg ik de kiem voor toenemende samenwerking met mensen op locatie; portretfotografie in combinatie met het bewerken van fotonegatieven.
Hier hoort ook een verbeeldingsrijk portret van gevallenen in een oorlog bij. 

–
Noot: Persoonlijke veranderingen

Eind 2020 verhuisde ik met mijn dochter van onze etage in Amsterdam aan het IJmeer-Markermeer, naar een huis in Deventer tussen de IJssel en landerijen. Deze periode tijdens de corona pandemie vormde voor mij als (destijds tevens) zorgmedewerker een intensieve tijd. Mijn partner trok bij ons in en ik sloot mijn leven als (onverwacht) volledig alleenstaand moeder af, met in 2021 en 2023 twee dochters erbij.
Dankzij het beëindigen van mijn werk in de zorg in 2021 en steun van mecenassen kon ik o.a. fotonegatieven van dit project (en Reconciling Landscapes) bewerken.
Het vormde een (technisch) innovatieve en experimentele tijd met leerzame en dankbare uitkomsten.

In de zomer voorafgaand aan deze art residency ontmoette ik mijn partner op een camping in de buurt van Droiteval, terwijl ik met mijn dochter op vakantie was. Zij vergezelden mij en ik combineerde mijn aandacht inventief. Living Landscapes gaat ook over nieuwe perspectieven in een uitdagende maatschappelijke tijd.

Posted on

–

Potential Landscapes / 2018 – 2021

‘We must confess that we are the possible…
We are the miraculous, the true wonders of this world
Free to choose our ends, and our new beginnings
That is when, and only when…
We come to it’
– Maya Angelou (poem ‘A Brave And Startling Truth’)

Lees mijn typemachine essay De schepping van Strandeiland


IJburg als paradepaardje van groen volbouwen

Terwijl stedelijke ontwikkeling wereldwijd rap toeneemt, creëer ik een illusie van ruimtelijkheid en wildernis, in stad en land. Ik laat me in het project Potential Landscapes inspireren door organische structuren en de samenhang tussen mens en ecosysteem; met een uitdijende kosmos als uitnodiging tot bewustwording in een steeds schaarser wordende groene ruimte en een voller bebouwde stad.

Ik zoek in bijzondere vormgegeven landschappen in en buiten Amsterdam naar een diepere relatie met deze natuur, voorbij de maatschappelijke norm. En waarbij water een open te interpreteren rol speelt.

Op IJburg, waar ik woon(de) en wat het hart van het project vormt, focus ik me op de randgebieden van het nieuwe Strandeiland. De natuur rond en in het IJmeer leg ik vast – ook rond het eiland dat middels rivierzand door Boskalis opgespoten wordt. Ik verwonder me om de ecologische verbinding tussen de voormalige Zuiderzee en de huidige Noordzee; inclusief duin-, bos- en moerasgebieden. En laat me doorgaans inspireren door rechte dijken en opgespoten kustzand in de Nederlandse golven.

Ik tast over de grenzen van landschappen met ontworpen bestemmingsdoelen, zoals een bouwplaats of recreatie- of cruisingpark. Door me op een oorspronkelijk overkoepelend energiesysteem als bron te richten, rek ik de functie van aangelegde infrastructuur of natuur (symbolisch) op. Een vaarkanaal of vijver kan een energiestroom vanuit een universele dimensie geleiden.

De aanleg van Strandeiland in een (voormalige) bloeiende kustregio

Dit project onderzoekt en verbeeldt m.n. biodiversiteit op IJburg (Strandeiland). Het IJmeer vormt een groen paradepaardje dat stadsuitbreiding anno 2020 ruimte biedt. De ontwikkelplannen zijn gebaseerd op een dubbelzijdig karakter. Enerzijds vormt het IJmeer een verlokkelijk verkoopplaatje en anderzijds vormt het meer een ecologisch hart in een bloeiende kustregio. Met sporen van de Zuiderzee, voormalige vaarroutes, hedendaagse migratiestromen van vogels en watersportende mensen.
Vanuit mijn raam, op de bovenste etage van een appartementencomplex dat uitkijkt op het IJmeer-Markermeer, zie ik het kunstmatige eiland IJburg als een verbindende schakel tussen kust-, moeras-, rivier- en bosgebied: land en zee.
Amsterdam heeft een autonoom imago, maar natuur trekt zich weinig van culturele faam aan. Feit is dat het groen in Amsterdam verbonden is met boerenakkers, duinen, heide, rivieren en (gemeente)tuinen in aangrenzende streken en provincies. Rivieren stromen over land naar zee en zaadjes verspreiden zich via de wind in de lucht.

Het project zoekt voorbij kadastrale grenzen en ontwikkelplannen die de mens op de openbare ruimte projecteert, naar een natuur die in mensen gelegen is. De innerlijke reis in het bewustzijn leidt tot een bewuster waarneming van natuur om ons heen.

Ik fotografeer landschappen waarbij ik het Amsterdamse ecosysteem en daarop aansluitende natuur als uitgangspunt neem. Vervolgens bewerk ik mijn middenformaat fotonegatieven met vloeistoffen zoals inkt. Er ontstaat een wonderlijk spel, dat uitstijgt boven een geëconomiseerde of lineaire kijk die in strijd zou zijn met een holistische visie op natuur als bron van leven. En een concept van dualiteit (tijdelijk of tijdloos) overbrugt.
Ik laat diverse elementen en krachten samensmelten, waarbij boven- en onderwereld elkaar in een parallelle wereld ontmoeten. Bouwhekken en zandhopen ontsnappen aan de vastomlijnde geplande werkelijkheid, met (onontdekte) geologische krachten en lichtgevende kleuren in een nieuwe beeldvorming van het ecosysteem. Moerasbos de Diemer Vijfhoek vormt een welkome verstilde wereld die toont dat relatieve wildernis hand in hand gaat met stadsnatuur.

Het onbekende vormt voor mij een portaal naar een groter bewustzijn. Werk in de schaduw werpt doorgaans een nieuw licht. Het IJmeer benader ik als een canvas dat wij niet vol hoeven te bouwen – al is dat geen taboe. Door te kijken naar natuurkrachten kunnen we creatieve ideeën opdoen en sociale (bouw)oplossingen vormgeven. Zoals een Aardeflat met waterbron op een verhoogde oever. Is de wijk Strandeiland een illusie of een plan dat beklijft?


Audio:  A friendly reminder to meditate
Via QR code bij de Open Etalage expositie,
Factor IJ Amsterdam, Aug/sept 2022

Summary

Project Potential Landscapes explores (un)tamed landscapes, in the expanding city of Amsterdam. Nature on the artificial city island IJburg is connected with the the coastal region and further in the Netherlands. I’ve been manipulating analogue medium format photography film with artistic materials, to explore a world of geological wonders and natural powers. I’m focusing on a synergy between consciousness and nature, to bridge the gap between linear city planning and the organic ecosystem. My project aims to implement the idea of an expanding cosmos into an increasingly busy urban life. Can we explore biodiversity in deeper ways by connecting to our inner nature more? To open up for a new perception of our (unknown) nature and build livelihoods or parks from the inside out, focusing on an interconnected and intimate relationship with nature, to receive inner guidance (to let go of control).

 

Posted on

 


Initiation series / 2019 

Artistic documentation series of  ‘Initiation of Daleila‘, a natural initiation ritual at the Duursche Waarden Den Nul. Daughter Daleila (NL/TZ) has been raised by me as a single mum. My (new) partner Roger participated in this happening which evoked a new way of collaborating within a relationship whilst starting a family step by step. It can be perceived as a universal ritual of surrender to and appreciation of natural forces.

The IJssel river has been a welcoming space for locals, travelers and (former) refugees for years already, alongside its recreative function.  People gaze at the water, come home or dream of their life, humbly inspired by the river current – connecting places and people. The river is for free and can be appreciated as a gift of natural abundance for people (equal within a community). I went to the river as a single mum very often, feeling one with people whom had lost their beloved ones.
This work expresses the empowering and healing side-effects of rituals, swimming, togetherness and gatherings of this silent surrounding onto people.

This work has been made for Dag van de IJssel, organized by Beleef de IJssel/IJsselbiennale 2020, at Kunstenlab Deventer. Photographs of the work process and exhibition can be seen here.

Note: Thank you for reading about my former life as a single mum. I’m a mother in a family of five now. If you feel connected to my story, feel free to write me about your life. I’ll send you words of support and kindness.

Posted on

-Earthed / 2018 – prepared for take off


Earthed / 2018 –

These startup images give an impression while preparing myself to portray people, materials and natural resources in an eco-village and on sustainable (industrial) agricultural land. To create a deep natural world to be explored within, in the Netherlands and beyond. By manipulating photo negatives with various materials such as paint, I aim to reveal new natural dimensions and psychological realms.
Ecovillage Aardehuis (Olst) consists of several Earthships and uses sustainable (energy) resources. Check the publication of my work Earthship (2017) in Focus Magazine.

In many African countries people are building their home brick by brick after they’ve earned the money: dealing with Africa Time. I’ve had to create the right circumstances to photograph natural surroundings and organizations and listen to nature more, by moving to Deventer with my daughter (where my partner moved in). We’re sharing a family of five now. Thank you for your patience.

 

–

Posted on

 

Momentum (Layers of Love) / 2018

Layers of Love no. 1-5 
Based on drawings in (20 years) expired medium format negative films
which I’ve used to photograph in the dunes of the Kennemerduinen. 
—

NL | Fotoproject Momentum is gemaakt in de Kennemerduinen. Hiervoor heb ik ruim 20 jr. oude middenformaat negatieven benut, die ik kreeg van een fotograaf cq creatief ondernemer met een hoge dwarslaesie. Na zijn ongeluk was hij niet meer in staat analoog te fotograferen. Als fotografe (en destijds zzp-verzorger) liet ik me door beperkingen inspireren; kansen zijn kneedbaar. Zie je ze? Door verhalen te delen, kleine momenten te waarderen en je hart te volgen.

Circulair
De rolfilms hadden meer persoonlijke dan fotografische waarde; de negatieven waren 2 decennia over datum! Hoe zou ik creatief om kunnen gaan met de fletsheid? Na ontwikkeling bij het lab, tekende ik met speciale materialen op de negatieven waarmee ik de duinen had gefotografeerd. De handmatig bewerkte negatieven zijn ook digitaal gescand.
Momentum belichaamt het begin van een periode, waarin ik analoge fotografie bewuster, vaker en nog altijd intuïtief benut. In Momentum wordt het ‘toeval’ bewuster opgezocht. Getekende lijnen op een negatief lijken onomkeerbaar.

Dit project is tevens verweven met het verhaal van twee geliefden die nader komen. Het werk drukt menselijke verlangens uit naar de innerlijk levende, wilde natuur. Met thema’s als soevereiniteit, geborgenheid en vertrouwen.

Het verlangen naar natuur buiten, reflecteert op de innerlijke leefwereld. Verlangens worden duidelijk gespiegeld in een relatie; deze leggen innerlijke ervaringen, verlangens en triggers (in een kwetsbaar of openend proces van groei) bloot. Dit innerlijke proces ligt in het verlengde van de mens als onderdeel van een universeel systeem dat uitdijt en ontvankelijker waargenomen kan worden zonder blokkade. In de drukte van alledag geeft een landschap mensen ademruimte voor de binnenwereld, om zich zonder vooroordelen met anderen te verbinden en zich gesteund te voelen.

Lees meer
–

—

Posted on

–

Domestic Goddess / 2018 – 2019 (Amsterdam)

In this series I’ve re-shaped my conditioned mind as a (by that time) single working mum, within the domain of my home as a studio.

My role as an artist is entangled with my household and that of a mother and woman. Am I seeing through the fabric of a curtain, or am I hidden behind it? Cleaning, dancing, resting and organizing at home feels as natural to me, as a walk in the forest. It connects me to my heart, body and mind, where intention, dust, touch, move and scents co-exist in an emotional space with walls, doors, closets and transparent windows. As a (former) single mum, our house started to become a spiritual cube to me. It is were we’ve survived and learned to surrender and thrive, from within.

By exploring my natural connection to my home as an extension of Earth and its resources, I’m letting go of old patriarchal structures in which feminine senses and intuitive powers have been dominated or exploited (for the benefits of a power system). In this project, I’ve had an honest talk with my shower and been drinking water from the tap as if coming from a well or source. Consumer products are portrayed as an extension of nature.

In the history of the Netherlands, a natural or spiritual connection to nature has been repressed by the institutional Church for centuries (with witch hunts) whilst supporting economical activities and slave trade of the State overseas. A lack of emotional expression and sensual or mutual connection has caused abuse of transatlantic women or innocent children.
Jesus Christ is an inspirational source of wisdom to me and it saddens me that violence has been normalized by former religious power structures.
I’d love to be proud of my culture and it’s religious buildings and past, but instead I (like many other women) have experienced enough to be aware of transformative lessons to be learned. I’ve reclaimed my truth by meditation and open prayer.

Nowadays, people tend to project a wild inner nature on (trans)gender diversity. Yet heterosexual mothers often remain ignored or invisible, because the debate about reproduction focuses on a lineair and statistic point of view, rather as the contagious power of love as a reproductive energy. And relationships built on free will and a symbiotic harmony.

Natural forces have first been rediscovered at home, to affect social and economical domains as well. It’s a subtle and playfully provoking process. Poet and Jungian psychoanalytic Clarissa Pinkola Estés describes myths and stories in ‘Women who run with the wolves’ [De ontembare vrouw].

Domestic Goddess plays with various interpretations of ‘the female archetype’ vocabulary. For people from western or market oriented countries this title might refer to a fantasy world or socially submissive status, defining the role of a woman or tasks in a household in a more less static way. Whereas in various cultures and beliefs a ‘family’ spirit is associated with social integrity or emotional responsivity and implements these qualities on a professional level as well. Nevertheless, this series isn’t about left or right, but about exploring the subconscious and act from that source in daily reality, within your community and living material surroundings too.

Posted on

Fall / 2015 – 2017 (United we Fall/Fly)

This project revolves around a series of portraits and photographs that seeks to locate what could be described as a physical creativity within gravity. Using temporary constructions, built in-situ in various locations, the portraits investigate individual relationships to space, and collectively seek to find unexpected or new connections between people based how they experience space in a room or garden – through movement, dialogue or even through silence. In this way mental connections becomes decompressed and emphasis moves to the physical and its potential to open up a heterotopia (in Foucault’s sense) – a space than can operate outside of our everyday hegemonies.
More information: see ‘news’

This project is dedicated to Daleila

—

–

–

–

–

—

–

–

–

–

Posted on

Nederlandse Mijnen (concept) / 2016

Dit project bevat beeld dat geschoten is op locatie, om samenwerking met mensen en partijen in Limburg te onderzoeken. Hierbij is documentaire fotografie benut om feitelijke situaties ter inspiratie voor latere kunstfotografie in kaart te brengen. Het project strandde in deze oriëntatiefase. Dit resultaat betreft dus geen beoogd doel maar restmateriaal als onderdeel van een eigen eerste stap.

Nederlandse Mijnen brengt oud mijnwerkers en diens familieleden in beeld. Het project benadert het thema transitie in psychologische en economische zin. De rol van (oud) arbeiders wordt verbeeldingsrijk benaderd op sociale en economische locaties, zoals hedendaagse bedrijven die boven oude mijnen gebouwd zijn. In het geval van voldoende fondsen, zal journalist/beeldend kunstenares Stephanie Jansen interviews afnemen, geinspireerd door sociaal historische en wetenschappelijke informatie (via haar familie in Limburg en hun rol in een archief). Het IJzeren Gordijn zou het ontwerp van een boek op zich nemen. Schrijver en acteur Maarten Brorens (zie foto) is als expert betrokken (evt. voorwoord). De foto van hem betreft een eerste projectfoto met persoonsgebonden attributen.
Vooralsnog begon ik zelfstandig met dit project en trad ik tegelijkertijd in gesprek met partners en sponsoren. Ondanks het belang van autonomie stond samenwerking centraal, om de kracht van Parkstad multidimensionaal te verbeelden. Het verleden wordt op artistieke wijze samen gesmolten met het heden. Zo kan de huidige generatie vernieuwende inzichten opdoen over de bouwstenen van de Nederlandse samenleving na WOII, een periode waar veel over gezwegen is en waarbij emoties geregeld nog oplaaien in Limburg.

Continue reading “”

Posted on

 

Walking into traces of the future / 2014

In winter 2014 I undertook several walks in The Netherlands. To document traces of survival or creation. Some traces of the potential future got lost or damaged on the way, maybe eaten by an animal or taken by a river stream. Others are found perfectly intact.
What’s (un)written in the landscape around and within us? I’d like to find tangible proofs of survival, acceptance or genetic (r)evolution.

Posted on


Things (as they are) / 2013 – 2014

Each photograph explores a modern ritual about the interaction of manmade worlds and natural worlds. Who is affecting who? How do people (re) use toys, garbage or plastic stars in a natural context?
What is the effect of emotional consciousness on the perception of intrinsic powers of the Earth? We’re all made of stardust. Do plastic objects relate in a same way to oil and minerals? Is there a similar mental distance which influences the psyche of mankind? This series explores the emotional (personal and universal) value of natural objects.

Posted on

Ina maisha alisi Mtwara 2012 – 2013 | (Research project on site)
“In our community life, natural life shines through” 

ENG

The project reflects on the power of nature in developing and maintaining communities. In the region of Mtwara (Tanzania) this has particular significance, because the regional/international economy is driven by the mining of and trade in natural resources. Due to newly found resources such as oil and gas, infrastructure is being quickly developed, which both stimulates and obfuscates the local economic and social order.

Local inhabitants are searching for a new balance in life and work. Relying on what nature has to offer, has made for a strong sense of community, for many generations already. But traditional lifestyles are now being challenged by the global trade and its need for a new economical and social order – sometimes colliding with local interests and customs.

This series shows portraits of inhabitants of Mtwara region, and Simbati village. During a collaborative and artistic research trip on site, my colleague I.P.A. interviewed the people we met and I portrayed inhabitants and laborers.
Some people have been portrayed with plastic flowers which I got as a gift from the university of Mtwara during a graduation event – referring to the fossil fuel industry, pride and (vulnerable) local biodiversity.

The flowers represent pride and celebration. I’ve used them in my images as a gesture of respect towards local customs. To portray the people of Simbati with flowers also carries a particular significance: the people are emotional about a newly-built gas plant and they feel their interests are sometimes being ignored.  I’ve tried to visualize new dialogues or connections, suitable for a more international audience. And to draw attention to the special character and significance of metals, in surprising and even feminine or sensitive ways.
I’ve done this work as an allusion to my western and Dutch lifestyle as a consumer of mass products and artificial/industrial nature. At the same time, it was my intention to openly connect with the stories of the people we met, to create special ‘sweet’ moments.

The Wonder Welders workshop in Dar es Salaam, which features in several of the images, offers working opportunities for Tanzanian people with disabilities, as part of an ethical trade project for talented workpeople. It provides the possibility for the laborers to earn an honest wage and start a new life and career, away from begging in the streets and busy intersections in the cities.
The portraits made in Tanzania are connected by a focus on local metal trade, manufacturing and recycling. And of course, the people, community and social life. To show resilience and dignity. Because in the end, people are proud on what Tanzania has to offer to the rest of the world, in natural and economical terms.

NL

Ina maisha alisi  |  Onderzoeksproject op locatie

De mens transformeert grondstof tot nieuwe gebruiksvoorwerpen, en gebruiksvoorwerpen weer tot grondstof, metalen (en olie en gas). In Tanzania (Mtwara) is dit proces direct zichtbaar, in het land, op straat. De weerslag van dit werk ligt in de gezichten van de mensen beschreven. Trots, kracht, vermoeidheid, genoegen, of alles ineen. Het is bijna iconografisch, maar deze mensen zijn geen ideaalbeelden. Het is gewoon werk. Alhoewel; gewoon?

‘In ons culturele (economische en sociale) gemeenschapsleven, schijnt het natuurlijke leven door’

Hoe kan de bevolking meeprofiteren van mijnbouw, olie- en gaswinning?.. In 2012 bezocht ik Mtwara. Een opkomende regio met een rijke biodiversiteit en mengeling van lokale tradities en moderne infrastructuur, zoals de exporthaven. (Inter)nationale bedrijven winnen en verhandelen er mineralen, olie en gas. Hoe (her)gebruiken Tanzanianen natuurlijke materialen en metalen voor consumptie of productie?
De rode draad in mijn foto’s vormt (de weg naar) Simbati town. De weg leidt naar een nieuw gaswinning project. Men wil dat er aandacht is voor lokale gebruiken en de wijze waarop generaties al eeuwen met de natuur leven; dat moderne ontwikkelingen pas plaats vinden nadat dit door autoriteiten erkend wordt.
In Tanzania doorkruisen meerdere discussies over mineralen (goud, tanzaniet, ijzer), gas- en oliewinning elkaar, in de media. Simbati vormt in dit project een poëtische verzamelplaats voor lokale verhalen over handel, gemeenschapsleven en lokaal gebruik van metalen. Men gaat langs ‘Simbati road’ het dorp in, ontmoet de bevolking en diverse werkplaatsen. In Simbati en de steden Mtwara en Dar es Salaam heb ik bijgaand gefotografeerd in interactie met mensen op locatie en metaalwerkplaatsen.

De gekregen bloemenslinger benutte ik als een symbool van de fossiele- en massaproductie industrie (met kunststof producten), waarbij de relatie tussen mens en biodiversiteit kwetsbaar wordt. Als ook een middel tot innerlijke verbinding; tussen mij als fotograaf en de trotse bewoners van onder meer Simbati.’

Read more: http://mathildejansenstories.com/ina-maisha-alisi/

Video: Performance by Isack Peter Abeneko

Inspiration: https://facebook.com/mathildejansenstories/videos/1264879116855878/

 

Posted on

Exoticorum Imaginis Decem (Ten Images of Exotic Life Forms) /  2012

The photography project shows parallel worlds of new and modern forms of nature. To visualize palpable – existing and imaginary – connections between (exotic) natural resources and daily used consumer products made from it. Products are integrated in local natural environments, referring to historical use of natural materials and (rural) areas where people depend less on global trade. I wanted to research my consciousness of nature, influenced by the way it surrounds me in the Netherlands, and related to awareness of (scarcity of) natural resources of the planet and global economy. 
Constructions are photographed on site in 7 (city)parks of Amsterdam and 3 locations in the (green) Eastern Netherlands.
2500 Posters (double sided A3 FSC certified paper) are distributed in Amsterdam in Sep/Oct 2012, to organizations, households and cultural venues around the photography sites.
This project is made possible by The Amsterdam Fund for the Arts & the artist.

In dit project worden consumer products teruggebracht naar hun natuurlijke oorsprong, tenminste, ze vinden een nieuwe harmonie. Memoblaadjes ontluiken in de vroege lente, rijpe condooms hangen plukklaar in de boom, bloemen stuiven cement. Deze bijzondere nieuwe synthese voltrekt zich in de Amsterdamse parken, de foto’s zijn daarvan het bewijs. 2200 Amsterdammers hebben deze kleine wonderen inmiddels in hun brievenbus ontvangen.

– Read more about the project / Lees meer over het project
– Persbericht Exoticorum Imaginis Decem

Thanks to the kind support of

–

–

Posted on

Tanzania revisited (Thinking Culture) / 2010 

Tanzania Revisited is a series of stories about people’s lives, which I was able to observe during periods of working in Tanzania, it felt like a second home to me from my first visit(s) to the city of Dar es Salaam (for project Tanzania Unlimited Ltd). I even fell in love with a Tanzanian manager/entrepreneur after a while and gave birth to my daughter Daleila in 2011.

Each single image of this series relates to social and economic questions and structures of society. The series contains unique openness, as a result of working without a project deadline or format. Experiencing an East-African country more as an insider, is a complex and time consuming process. In Tanzania, you can ask someone to pose in front of a house, or simply wait till someone takes position naturally, with an authentic expression. Works are made on site and based on interaction, leading to (staged) documentary works I couldn’t imagine beforehand. As I’m led by collaborative processes, ‘the other’ is personally involved to be represented equally and in renewing ways. The project reflects on cross-cultural relations and playfully interacts with the ideal of equality within a class-system.

Dar es Salaam is an inspiring city to me, not only because of its multi ethnicity, community structures, economic activity, international trade and rich biodiversity. In Tanzania, things aren’t always what they seem. This project aims to reveal a reality beyond conceptual, linear or aesthetic (western) perspectives, which occurred to me because I was willing to adjust to the culture (at that time I thought I could move there later). My pictures can be seen as a result of a collaborative process or dialogue.

“The continent is too large to describe. It is a veritable ocean, a separate planet, a varied, immensely rich cosmos. Only with the greatest simplification, for the sake of convenience, can we say ‘Africa’. In reality, except as a geographical appellation, Africa does not exist.” Ryszard Kapuściński, The Shadow of the Sun

Read more about images of the project or
Read an Interview on Intercultural Communication

Posted on

Vale do Mondego / 2011

Artist in residence at cultural eco-domain Dominio Vale do Mondego, Serra da Estrela, Portugal

Read/see more: http://mathildejansenstories.com/vale-do-mondego/

– Eventual paint used on site at Dominio Vale do Mondego consists of natural mineral pigments and is environmentally friendly –

‘Let us now look at the world that surrounds us. The solid stones, the streams, the evaporating water that rises as mist and fog, the air – everything solid, liquid, gaseous and fiery – these are all, in fact, nothing but fire. Everything is fire – that is, densified fire. Gold, silver, and copper are densified fire. In the far distant past, everything was fire; everything was born of fire; but in all forms of densification, spirituality lies enchanted.’
Rudolph Steiner, The Spiritual Hierarchies and the Physical World: Reality and illusion

Posted on

Tanzania Unlimited Ltd. / 2008

This art photography project portrays Tanzania’s multifaceted, emerging economy. It highlights natural, industrial and cultural diversity, and socio-economic developments related to export companies. The project represents various industries, such as manufacturing, mining, (cultural) tourism and agriculture. Through artistically-staged and documentary photography on location, Tanzania Unlimited Ltd. shows a bigger picture of today’s life and society in Tanzania. Whereby local inhabitants are closely connected to the demands and expanding activities of international investors. Let’s discover a new image of Africa.

The project includes 2 slideshows, representing journeys through Tanzania’s economy
– Smaller selection of art (and documentary) photography: 2.5 minutes/per image
– Broad selection of documentary (and art) photography: 10 sec./per image.

Documentary photography within this broad selection relates to artistic sceneries. And is based on situations, current affairs and collaborations with people. More than 200 images, duration 14 min. View the slideshow of Tanzania Unlimited Ltd. on youtube. Originally edited for screening on a public art/movie screen at a railway station.

Thanks for the openness and support of participating companies and individuals. Tanzania’s potential, diversity and complexity are in fact overwhelming; the time is ripe for the world to discover it. All works (dark room) C-print/fine art photo paper, unless stated otherwise.

This project is supported by: The Netherlands Foundation for Visual Arts, Design and Architecture; van Bijlevelt Foundation; Niemeyer Fund Foundation

__


Articles, backgrounds and prints:

Article International Museum of Women: ‘ “Tanzania Unlimited Ltd.” is a collection of photos showcasing business in Africa. It focuses on Tanzania’s economy, which has grown due to increased exports and other international trade. Though new industries are a boone to the nation’s economy, participation in the global market also creates cultural tension. International companies often impose foreign social codes and structures onto Tanzanian society, creating a culture clash in the business arena. This tension, along with the country’s ethnic diversity and growing local economy, sets the stage for Mathilde Jansen’s documentary-style, collage, and set-up photography..’ Read more here

Interview Her Circle e-zine:
http://mathildejansenstories.com/documentary-art-photography-intercultural-communication/
Media & natural resources: http://mathildejansenstories.com/international-resources-ltd/

–

Posted on

Love economy / 2009 – 2010

We are the market / Are we free?
Moonlight Tea Party (youtube – lower quality as quicktime movie)

 

 

Posted on

Fair Journalism / 2004 – 2010 

Collection of cut-out collages and photography works related to Foucault’s heterotopia; non-hegemonic spaces and places of otherness. The pictures attempt to blur boundaries between global news and entertainment media imagery and a local context, to create a a new world of cultural representation. 

Posted on

Bijlmer studies / 2007

In 2007 I was lucky to be selected to rent a house with 2 floors for living and a base floor as a studio. I loved the nature and informal atmosphere of my former Bijlmer neighborhood (suburb of Amsterdam).
Article International Museum of Women: ‘The Bijlmer, an intercultural suburb of Amsterdam, is undergoing a long-term renovation project that may reverse its image as a chaotic ghetto brimming with shadow industries. My collage, Destinations, expresses the universal search for a brighter future with better economical conditions, where two completely different worlds intersect.’
Read more about Destinations here

 

—

Posted on

Wild West / 2007

This projects reflects on cultivated nature and cityscapes.
Taking part of the project false fear (publication Photofestival Naarden) in collaboration with photographers collective Los.

—

Posted on

 

Balloon messengers of London / 2006

Londoners releasing cultural or personal messages throughout the city. Translations are available.

—

Posted on

Touching African screens / 2006

Collages and photographs of my actual & local living surroundings, mixed with virtual&global African imagery found in books, papers and magazines at home or in ethnic museums. Exploring a hyperreality based on African mediagraphy and personal perceptions.

—

Posted on

–On my way to Tarifa / 2006
–

Video compilation On my way to Tarifa (English, 5 minutes) in dialogue with Ahmed Boulane.

          

The film Op weg naar Tarifa (Dutch/English, 20 minutes) documents a train trip from Amsterdam to the African film festival of Tarifa (Spain). Facing fog over the ocean and the gateway to Tangiers, while meeting cinematographers and actors. The video contains audio fragments of hypnosis-sessions. Researching sources of imagination and imagery of Ethiopia – where I had never been before – like films, media and literature. See the compilation (5 min) on youtube.
–

Posted on

Heartbeat Iran / 2005

Art travel organized by Rietveld Academy. Launch art book publication in 2010

—

Posted on

Journeys / 2005

Photography of the ‘macrocosmos’ in my house, neighborhood and city with a pinhole camera

—