Reconciling Landscapes / 2021 – 2025
Via Reconciling Landscapes wordt het zelfhelende en regeneratieve vermogen van natuur onderzocht. Hierbij tast ik de grenzen van de perceptie af; in hoeverre nemen mensen vanuit een rol zoals sporter of recreant, grotere (natuur)krachten en fenomenen zoals ondergrondse netwerken en integrale groeiprocessen waar?
Verzoening (Reconciliation)
De relatie tussen de aardse en metafysische wereld wordt aan de hand van visuele experimenten versmolten. Overgave speelt een belangrijke rol, om vanuit een dieper bewustzijn geestelijke verzoening te bereiken met de gehavende en ingeperkte natuur om mij heen en er nieuwe energiestromen waar te nemen of verbeelden.
In dit project wordt een tijdloze parallelle wereld gecreëerd middels het bewerken van fotonegatieven, waarvan de ingebedde doch vervreemdende schoonheid kan prikkelen tot een nieuwe benadering van natuurvraagstukken – voorbij de natuur of mens als heerser.
Het project kijkt door een politiek-economische representatie van natuur heen, zoals een openbaar park of grondstofwingebied, en zoekt naar een overstijgende natuur dat de geest verwondert. Zijn mensen bereid om signalen en communicatienetwerken van onder meer bomen te leren zien? Is er een spirituele vorm van marktwerking mogelijk, waarbij oude pijn geheeld wordt en er verzoening ontstaat met het lot van de mens als onderdeel van de aarde? Kan verzoening winstgevend gemaakt worden, om de planeet van binnen uit te ‘redden’?
Ik schep een gelaagde beeldvorming van inheemse natuur met oog voor interculturele verbanden en collectief bewustzijn. Ik benut persoonlijke en alledaagse ervaringen transformerend en beweeg door blokkades om nieuwe rijkdom in de natuur te herkennen. In dit project tracht ik een spirituele armoede in de westerse samenleving te herstellen of opheffen.
Omgekeerd licht
Kenmerkende eigenschappen van de natuur worden van binnenste buiten gekeerd. In het werk Echoscopy ontstaan de inktbewegingen vanuit een energieveld dat vanonder de bodem omhoog rijst. Wat vragen oproept over krachtvelden van de aarde en de aandacht van mensen hiervoor, als basis voor een open perspectief op klimaatverandering bijvoorbeeld. I.p.v. het licht van bovenaf te verlangen ligt de bron van hulp wellicht onder onze voeten of in ons.
Hoe wordt het psychische bewustzijn van mensen geraakt door elektrische straling in de natuur en geosfeer, welke verbonden is met de heliosfeer? In dit project smelten natuurkrachten zoals magnetische velden samen met emotionele betekenislagen die ik er (n.a.v. het gezinsleven en geboortes) aan geef. Door energie uit de natuur als een innerlijke dimensie te verbeelden.
Zo verbeeldde ik verzoening met intergenerationele familiepatronen, aan de hand van voormalige loyaliteitskwesties die je eigen licht kunnen overschaduwen, aangemoedigd door de benodigde voorbereiding op een aankomende bevalling en het verbindende hormoon oxytocine, in het werk Sun over Shadow | Shadow into Soil (2023). Een fragment van de bijbehorende tekst Overlevering zonder Saus staat op mathildejansenstories.com.
Over ontvankelijkheid
In het werk New Orion druk ik uit hoe ik een nieuw ecologisch evenwicht aan de jongste generatie zou willen doorgeven, waarbij ik kosmische energieën open benader, ondanks dat deze het geknede landschappen of infrastructuur (zoals het Scheveningse strand met pier) kunnen transformeren.
Ik put inspiratie uit een cyclus van leven, dood en transformatie, die ook op het innerlijke bewustzijn weerspiegelt. Waarbij er een nieuwe realiteit kan ontsluiten als door een poort heen. Men kan verandering dragen zoals zoals een baarmoeder een kind koestert, ook al beïnvloedt dit het eigen bestaan. Dit werk maakte ik 2 maanden na mijn tweede bevalling.
Maatschappelijke vernieuwing
Door een fluïde representatie van natuur en grondstoffen te onderzoeken, verbeeld ik een nieuwe perceptie van collectieve structuren. Ik tracht ideeën over duurzame onderwerpen op artistieke wijze open te breken. Mijn fotowerk ontstaat vanuit een parallelle dimensie, die niet los te koppelen is van de alledaagse werkelijkheid of na afwezigheid als een surreëel spel weer even tevoorschijn getoverd kan worden. Middels een intuïtieve wisselwerking met de natuur, zoals elementen en getijden, verweef ik deze dimensie met de oorsprong van mensen en materialen als onderdeel van een groter geheel.
Ik verbeeld een samenspel tussen mens en natuur als een glimp van een nieuw ecosysteem of orde. Kapitalisme is gestoeld op een idee van gecreëerde grondstoffenschaarste. Het bevorderen van biodiversiteit vraagt om het ervaren van overvloed, wat het economische systeem van binnen uit kan veranderen.
Middels analoge experimenten op locatie en in mijn studio, tracht ik mensen te prikkelen tot vernieuwende manieren van kijken en beleven, met integrale verbanden tussen binnen- en buitenwereld.
Wat als een open perceptie het gewijde ‘quantum’kanaal is, waarop een mens- en natuurvriendelijke werkelijkheid zich afstemt? Zo hoop ik mensen te inspireren om een creatief bestaan te ontvouwen.
Fotonegatief als macrokosmos
Mijn werk op microniveau verbeeldt hoe verandering op grotere schaal ook vanuit beperkte omstandigheden kan plaatsvinden.
Door met artistieke materialen op fotonegatieven te werken, schep ik een parallelle ruimte (in een klein kader) waarin de energetische natuur en psyche van de mens met elkaar versmelt. Waarbij het fotonegatief-origineel een metamorfose ondergaat. En het fotowerk uit een vloeibaar samenwerkingsproces tussen materialen en energie ontstaat. Hoe dieper je verbindt met de natuur, hoe meer je bereid bent de controle en angst los te laten.