–

‘We must confess that we are the possible…
We are the miraculous, the true wonders of this world
Free to choose our ends, and our new beginnings
That is when, and only when…
We come to it’
– Maya Angelou (poem ‘A Brave And Startling Truth’)

Lees mijn typemachine essay De schepping van Strandeiland

IJburg als paradepaardje van groen volbouwen

Terwijl stedelijke ontwikkeling wereldwijd rap toeneemt, creëer ik een illusie van ruimtelijkheid en wildernis, in stad en land. Ik laat me in het project Potential Landscapes inspireren door organische structuren en de samenhang tussen mens en ecosysteem; met een uitdijende kosmos als uitnodiging tot bewustwording in een steeds schaarser wordende groene ruimte en een voller bebouwde stad.

Ik zoek in bijzondere vormgegeven landschappen in en buiten Amsterdam naar een diepere relatie met deze natuur, voorbij de maatschappelijke norm. En waarbij water een open te interpreteren rol speelt.

Op IJburg, waar ik woon(de) en wat het hart van het project vormt, focus ik me op de randgebieden van het nieuwe Strandeiland. De natuur rond en in het IJmeer leg ik vast – ook rond het eiland dat middels rivierzand door Boskalis opgespoten wordt. Ik verwonder me om de ecologische verbinding tussen de voormalige Zuiderzee en de huidige Noordzee; inclusief duin-, bos- en moerasgebieden. En laat me doorgaans inspireren door rechte dijken en opgespoten kustzand in de Nederlandse golven.

Ik tast over de grenzen van landschappen met ontworpen bestemmingsdoelen, zoals een bouwplaats of recreatie- of cruisingpark. Door me op een oorspronkelijk overkoepelend energiesysteem als bron te richten, rek ik de functie van aangelegde infrastructuur of natuur (symbolisch) op. Een vaarkanaal of vijver kan een energiestroom vanuit een universele dimensie geleiden.

De aanleg van Strandeiland in een (voormalige) bloeiende kustregio

Dit project onderzoekt en verbeeldt m.n. biodiversiteit op IJburg (Strandeiland). Het IJmeer vormt een groen paradepaardje dat stadsuitbreiding anno 2020 ruimte biedt. De ontwikkelplannen zijn gebaseerd op een dubbelzijdig karakter. Enerzijds vormt het IJmeer een verlokkelijk verkoopplaatje en anderzijds vormt het meer een ecologisch hart in een bloeiende kustregio. Met sporen van de Zuiderzee, voormalige vaarroutes, hedendaagse migratiestromen van vogels en watersportende mensen.
Vanuit mijn raam, op de bovenste etage van een appartementencomplex dat uitkijkt op het IJmeer-Markermeer, zie ik het kunstmatige eiland IJburg als een verbindende schakel tussen kust-, moeras-, rivier- en bosgebied: land en zee.
Amsterdam heeft een autonoom imago, maar natuur trekt zich weinig van culturele faam aan. Feit is dat het groen in Amsterdam verbonden is met boerenakkers, duinen, heide, rivieren en (gemeente)tuinen in aangrenzende streken en provincies. Rivieren stromen over land naar zee en zaadjes verspreiden zich via de wind in de lucht.

Het project zoekt voorbij kadastrale grenzen en ontwikkelplannen die de mens op de openbare ruimte projecteert, naar een natuur die in mensen gelegen is. De innerlijke reis in het bewustzijn leidt tot een bewuster waarneming van natuur om ons heen.

Ik fotografeer landschappen waarbij ik het Amsterdamse ecosysteem en daarop aansluitende natuur als uitgangspunt neem. Vervolgens bewerk ik mijn middenformaat fotonegatieven met vloeistoffen zoals inkt. Er ontstaat een wonderlijk spel, dat uitstijgt boven een geëconomiseerde of lineaire kijk die in strijd zou zijn met een holistische visie op natuur als bron van leven. En een concept van dualiteit (tijdelijk of tijdloos) overbrugt.
Ik laat diverse elementen en krachten samensmelten, waarbij boven- en onderwereld elkaar in een parallelle wereld ontmoeten. Bouwhekken en zandhopen ontsnappen aan de vastomlijnde geplande werkelijkheid, met (onontdekte) geologische krachten en lichtgevende kleuren in een nieuwe beeldvorming van het ecosysteem. Moerasbos de Diemer Vijfhoek vormt een welkome verstilde wereld die toont dat relatieve wildernis hand in hand gaat met stadsnatuur.

Het onbekende vormt voor mij een portaal naar een groter bewustzijn. Werk in de schaduw werpt doorgaans een nieuw licht. Het IJmeer benader ik als een canvas dat wij niet vol hoeven te bouwen – al is dat geen taboe. Door te kijken naar natuurkrachten kunnen we creatieve ideeën opdoen en sociale (bouw)oplossingen vormgeven. Zoals een Aardeflat met waterbron op een verhoogde oever. Is de wijk Strandeiland een illusie of een plan dat beklijft?

Audio:  A friendly reminder to meditate
Via QR code bij de Open Etalage expositie,
Factor IJ Amsterdam, Aug/sept 2022

Summary

Project Potential Landscapes explores (un)tamed landscapes, in the expanding city of Amsterdam. Nature on the artificial city island IJburg is connected with the the coastal region and further in the Netherlands. I’ve been manipulating analogue medium format photography film with artistic materials, to explore a world of geological wonders and natural powers. I’m focusing on a synergy between consciousness and nature, to bridge the gap between linear city planning and the organic ecosystem. My project aims to implement the idea of an expanding cosmos into an increasingly busy urban life. Can we explore biodiversity in deeper ways by connecting to our inner nature more? To open up for a new perception of our (unknown) nature and build livelihoods or parks from the inside out, focusing on an interconnected and intimate relationship with nature, to receive inner guidance (to let go of control).